Her Çocuğun Bir Pazen Pijaması Olmalı

Evet evet bence her çocuğun bir pazen pijaması olmalı, büyüdüğünde bir kış günü pencereden içeriye süzülen güneş ışığı ile çocukluğundan gelen o yumuşacık hissi hatırlayıp içi sevgiyle ısın ve huzurla dolsun diye.

Ben küçükken, küçücükken etrafımda bir sürü benim nazımı çekmeye gönüllü ve bu işi zevkle yapan insan varken tek kanallı televizyonun sınırlı yayın saatleri içinde dönen sayılı reklamlarından tek pijama reklamındaki pijama bana alınmıştı da “yıldız pijamam yumuşacık, sizede değsin” diye her gece evdeki bir başka kişiye sarılır da uyurdum. Bolca güzel anı barındıran çocukluğumun sıcak anılarının benzerlerini Efekan’da yaşayabilsin büyüdüğünde mutlu anılar biriktirebilmiş olsun diye geçen yıl almıştım bu pazen kumaşı ama dikmek şimdiye nasipmiş. Daha ilk gün yaşananlar ise iyiki dikmişim denilen cinsten. Diktikten sonra fotoğrafını çekmek için Efekan’a giydirdikten sonra pijamasını çıkarmak istemeyen Kırpığım akşam misafirliğe de pijamalarıyla gitmek istedi. Kırmadım onu kırmakta gereksiz olurdu mutlu olsun diye dikmiştim misafirliğe onunla giderse mutlu olacaktı ve oldu da. Çokca da övgü aldı, bunun sonucunda da yarın okula giderken de böyle gitmek istiyorum dedi. Sabah mahmurluğunu ve gece söylediklerini unuttuğunu fırsat bilerek okula giderken elbette pijamasıyla göndermedim ama okul kuralları olmasaydı gönderirdim.

2011 yılı Burda Dergisi Mayıs sayısı 139. ve 142 modeleri kullandım. Yine değişikliklerle tabi, pantolon kalıbının ceplerini çıkardım paçasına ise lastik koymadım. Swetşörtte ise bedeni uzattım yakaya küçük bir açıklık ekledim. Özellikle önden düğmeli klasik bir pijama yerine böyle bir model kullandım ki çoğunlukla yüzüstü yatan Efekan’ın canı düğmelerden dolayı acımasın.