Pazen Salopet

Salopet için Burda Dergisi Temmuz 2016– 109 numaralı kalıpla çıktım yola, ama elbette her zaman olduğu gibi kalıba sadık kalmadım.

Eskiden de her aldığım giysiyi terziye götürür bir yerlerini mutlaka değiştirtirdim. Şimdilerde ise kalıpları değiştiriyorum.

Bu kalıpta askılar omuzlardan bağlanacak şekilde dizayn edilmişti ama klasik salopet görüntüsü istiyordum o yüzeden kalıbın sadece alt kısmını kullandım. Üst bedeni ise ben oluşturdum. Gerçi pantolonda yaptığım tadilatlara da bakacak olursan bence siz direk kendinize tam olan sevdiğiniz bir pantolon kalıbı üzerine inşa edin salopetinizi.

Üst bedende her parçayı çift kat biçtim böylece hani askısı düşük giymeyi tercih edersem arka tarafında da kumaşımın yüzü görünecek.  Salopetimin askılarını bedenden bağımsız istedim mesela böylece üzerime daha güzel oturacaktı, hal böyle olunca üst beden 11 parçadan oluştu. Son zamanlar çok parçalı dikiş işleri hoşuma gitmeye başladı.

İlk askıları hazırlayıp çevirdim ki sırta gelen parça ile birlikte askıları dikebileyim.

Ön parçaları birleştirmeden önce diktim ön cebi ki arkasında dikiş izi olmasın.

Cepleri bedene dikerken bitişler süslü olsun biraz istedim mesela.

Görünmeyen bir sürü detay ekledim pantolona sadece benim bileceğim ama beni mutlu edecek.

Kalıbın orijinalinde belin iki yanında düğmelerle kapanan salopetin arka parçası normal pantolon gibi biçilmiş ve ön parça üzerine kapanırken doğru düzgün pay bile bırakılmamıştı bu nedenle kapanışlar hem estetik değildi hem rahatsız kalıp aşamasında buraları da düzelttim. Arka parçanın o kısımlarını biraz daha uzattım mesela ve bu kısımlar orijinalde tek katken ben iki kat yaptım hem ilik evi hem düğmeler kumaşı hırpalamasın diye.

En küçük beden bana biraz geniş geldi o yüzden hem orta dikişten birer cm aldım hem arka pensleri yarımşar santim daha genişlettim tabi bununla beraber kötü durmasın diye biraz da uzattım. Ön kısımda ise iki küçük pile yaptım. Pazen pile için tehlikeli bir kumaş olduğundan pileleri başlangıçtan itibaren bir iki cm dikiş ile kapattım.

Ben sonuçtan memnunum, pazene aklınıza gelmeyecek tasarımlarda şans vermelisiniz bence 😉

 

Dwarflar Aşkına Pazenlere Fısıldadım Yine

Pazen…
Pazenlere Fısıldayan Kadın olmak istedim demiştim daha önce bir de Pazenlerin Efendisi durumu var Orta Dünya aşkından.

Ve aslında ne Elfleri ne Hobbitleri en çok Cüceleri sevdim ben hele Meşekalkan…
Uzun süre Elf elbiseleri, etekleri, bluzları ürettim ama içimde hep bir burukluk Cücelere haksızlık yapıyorum diye sonra deri kemer eteğim ve deri detaylı pazen eteğimle durumu biraz toparladım.
Madenci ve zanaatkar olan bu ırkın inatçılığı, yılmazlığı ve onurlarına düşkünlüğü belki onları sevme nedenim.

Ve sanırım madenciliklerinden dolayıdır ki bir elbise ya da feminen çizgilerde başka bir giysi nedense beynimde uyuşmuyor Dwarflarla.
Aslına bakarsan ben bolerolarıda sevmem ama bunun modeli ilginç gelmişti dergide ilk gördüğümde model Burda Pratik Dikiş 2014/3 2A ve eğer dergideki yumuşak kumaşların aksine pazenle denenirse…

Ben kepçeyi ele geçirdim Thorin, Yalnız Dağa doğru yol alabiliriz.

Aranızda Toma kullanmayı bilen var mı? diyen gençler yazıyı hazırlarken sizi hatırladım da selam olsun hepinize…
Ve Sevda insan etkinlik annesi olup tek parça ile etkinliğe katılınca fena utanıyormuş ama yırtık omuz kapsülüm, tendinitim ve evden dolayısıyla da makinem ve pazenlerimden çok uzaklarda olmam affettirir sanırım beni bu yazıyı da telefonumdan wi-fi alanı oluşturup netbookumu bağlayıp hazırladığımı söyliyeyim de sanki aman aman bir şeymiş gibi etkili olur belki diye umutlanayım.

Ve son olarak kalıbı denemek isteyenler ben etek ucundan 6 cm kadar uzattım.

Pazenli Pazenli Etkinlikler Dikişler Güzel Şeyler

Tanrı pazeni korusun.

Pazenlere fısıldayan kadın olarak kariyer yapmaktı aslında amacım ama günde sekiz saatimi bilgisayar başında çalışarak geçiriyorum, güneşle çalışan bedenim yaşadığım yerin bu mevsimde yağmur ve fırtına yapmasından mütevellit biraz isteksiz ve cansız.

Zaten bir kaç yıllık bir bezginliğim var ki dünya böylesi güzel bir yerken Tanrım insan soyunu niye yarattın? Haşa sorgulamak bize düşmez haddimize değil ama bunca güzellik içinde kötülük düşünebilen bir canlıya gerçekten gerek var mıydı? Soruları beni gerçekten yoruyor hazır hidrojen bombası, uranyum zenginleştirme projeleri ve nükleer enerji derken belki kurtuluveririz toplu olarak bu işten ha ne dersiniz?

Pazenle ne mi alaka tüm bunlar.

Pazen beni yeniden buralara döndürecek olan şey çünkü.

Bir Özge Hanıma 52 hafta boyunca birlikteyiz kumaşları birlikte renklendireceğiz sözü vermem bağlıyor beni buraya.

İki Sevda Hanıma pazenlerle gireceğiz yeni yıla, etkinlik yapacak yeni pazen ciciler dikeceğiz sözü vermem.

Üstelik Dikiş Sevdası Sevda Hanım beni etkinlik annelerinden yapmış Diktim Diktim Giydim Nuray Hanımla birlikte.

Sevda hanım şimdiden üç parça dikti bile.

E o zaman can gelsin bloga.

Madem değiştiremiyoruz bir şeyleri, yeni yollar denemek gerek vazgeçmeden. Ve öyleyse enerji gerek, ben pazenlere fısıldayayım onlar bana ve bakalım neler olacak bundan sonra.

Haaaaa bu arada etkinliğe eli iğne tutan herkes davetli, pazenini kapan gelsin etkinlik ayrıntıları burada ve blogu biraz deşerseniz bir de pazen temin edilebilir adresler ve indirim haberi var kaçırmayın.

Eskiden diktiğim bir iki pazen parçaya baka durun siz ben yeni ne dikeceğim onu düşüneyim.

Pazen Chanel Ceket

Pazen Pantolon

Deri Kolu Pazen Elbise

Deri Detaylı Pazen Etek

Anvelop Pazen Etek

Cep Detaylı Pazen Etek

Pazen Şort

Kapüşonlu Pazen Elbise

Pazen Penye Bir Arada

Çanta, Su Taşıma Çantası, Telefon Kılıfı

Ve Bonus Efekan’ın Pazen Pijaması.

Blogda daha niceleri var, blogumun aratma kısmına pazen yazıp aratmanız yeterli

Bugün Ben 35

Nefis bir pazen dikiyorum ve güzel bir dostun gönderdiği bu dikiş şeysi çok işime yarıyor.

Bugün Ben 34

Pazenlere Fısıldayan Kadın

Ortada bir megalomanlık bir narsistlik yok aslında, bak gerçekten sadece yazılara başlık koyma konusunda özürlüyüm.

Creazion Elişi Patronlu Dikiş Dergisinden çıkardığım üçüncü diktiğim ikinci kalıp bu. Daha önce 1. sayıdan  model 101 B elbise kalıbını çıkarmıştım dergide dikiş aşamalarının anlatıldığı bölüme modelin düz boy iplik işaretleri ve kalıpların kumaşa yerleşim panosu konulmamıştı. Kalıplar içinde yaka kalıbı yansımalı bir kalıp olmasıgerekirken eksikti dahası modelin anlatımında yaka ile ilgili kısımlar yoktu ve fotoğraftaki yaka kesinlikle ön arka bütün biçilip döndürülmüştü beden de gözüme biraz büyük görününce denemedim bile dikmeyi. Ardından yine 1. sayıdan model 119 elbisenin üst beden kısmını bu elbisede kullandım ve hayal kırıklığına uğradım, üstelik öyle basit bir kalıptı ki kullandığım kalıp. Yaka ve kol oyukları öyle derindi ki ağzını yüzünü toparlamam çok zor oldu.

Zaten hangi şartlar altında çalıştığım ortada 🙂 yemek masasından dikiş köşesine terfimden sonra yaşanan kademe durdurması ile başka bir terfi mümkün değil, Efekan üniversiteye gidince onun odaya yerleşesim var ki durumun imkansızlığını sen anla.

Bu kalıp ise 5. dergiden 117B, ilk bakıldığında ağı düşük yanlardan cepleri olan lastikli basit bir pantolon kalıbı ama öyle çok tadilat yedi ki inanamazsınız bedeni öyle daraltmam gerekti ki daralttığım kısımlara bakıldığında aslında 36 diye verilen beden sanki 40′ a yakın. İlk daraltmada bu fotoğrafı çekmiştim paylaşmak için ama sonrasında gecenin 2 sinde bir daraltma daha geçirdi ki o ana ait iyi ki bir fotoğraf yok ortada.

Bu arada pafta yine eksik pantolon dikiş aşamalarında anlatılırken beden ve kemerin birleştirileceği kemerin içinden lastik geçirileceği yazıyor ama ortada bir kemer parçası yok!!! Sonuç olarak aslında kendi kendime kalıpsız pratikten bile biçebileceğim kolaylık aşamasındaki bir model için gerçekten çok oyalandım.

İyi ki pazen bir kumaş kullandım yoksa bunca uğraştıran parçaları pek sevemiyorum aslında ben.

En iyisi mi limandaki kazları izlemeli.

Olmadı dağ bayır gezmeli…

 

Pazen mi Dediniz?

Winter is coming beybi,  o zaman Pazenlerin Efendisi’nin mevsimi de gelmiştir.

Peki zamanın ötesine gitmiş bu ceketi hatırlayalım mı?

Nasıl dikmişim ne yapmışım burada.

Chanel’in ruhuna yine bir kez daha dua etmeli ikonik Littel Black Jacket’i hayatımıza kattığı için.

Bu arada Karl Lagerfeld ve Carina Roitfeld’in muhteşem projelerinden Chanel: The Little Black Jacket Kitabından en sevdiğim kadın Tilda Swinton’un yer aldığı kareyi ve kitabın içeriğinde yer alan karelerin kolajını da paylaşayım da tam olsun.

Salaş Olsun, Tişört Olsun, Pazen Olsun, Penye Olsun…

Salaş olsun, tişört olsun, pazen olsun, penye olsun, olur tabi olmaz mı? Bak oldu bile.

 

 

Model Burda Dergisi Eylül 2012 121 numaralı kalıp aslında bir elbise ama ben boyunu kısaltıp tişört yaptım. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Üzerinede kocaman bir cep ekledim cebin üzerine tişörtün önünde kullandığım pazenden daireler kesip kumaş yapıştırıcısı ile yapıştırdım. 

 

Su Şişesi Taşıyıcı ve Bir Gezi Öyküsü

Üzerinden bir yıl geçmiş, biz bir geziye çıkmıştık…

İşte tam bu noktada kaldı o zamanlar bu gezi hakkında söyleyebileceklerim, biz bir geziye çıkmıştık… Ve hemen ardından ülkede toz, duman ve kan.

Gezdiğimiz yerlerin güzelliği, özlenen dostlarla kavuşmalar, içilen kahveler, hissedilenler. Kendi hayatımız içinde bir sürü şey yaşıyorduk hava sıcaktı, sene sonuydu, çocuklarımız mezun oluyordu, karne alıyordu ama çocuklarımız ölüyordu.

İşte o zaman benim içimden ben şuraları gezdim tozdum demek gelmedi, hatta çok sevdiğim Filiz’imle hasret gidermiştik te ondan bile bahsedemedim hakkıyla, aylar sonra benim için yaptığı güzel dileklerini dualarını yüklediği bu güzel şans bilekliklerimi paylaşabilmiştim şu yazıda.

Bu yazının asıl amacı gezi notları paylaşmak değil aslında elbet gezdiğimiz yerlerden de bir kaç kare paylaşacağım kendi tarzımca ama bu gezi sonucu ilham aldığım bir minicik projeyide paylaşacağım ki bence şimdi tam zamanı. Tatil zamanı gelmeden dikile ve güle güle kullanıla.

Şimdi önce geçen yıldan bir kaç kare ve hemen akabinde minik projem;

İlk gezi noktamız Meryem Ana Evi İzmir Selçuktaki Bülbüldağı’nda İsa’nın annesi Meryem‘in son yıllarını geçirdiğine inanılan Hıristiyanların hac yeri. 

Bu duvara Meryem Ana’nın yüzü suyu hürmetine dilek dileyenler çaputlar bağlamış, çaput bulamayan mendilini, su şişesinin ambalaj kağıdını, kağıt mendilini bağlamış. İçlerinden bir de hiç bir şey bulamayıp çorabını, işte benim Kırpığımda bu  fotoğrafı çekerken o çoraba rastladı.

Ardından Efes Antik Kentine gittik, nefes kesici bir alan. Caddeler, kapılar, anıtlar, evler, tiyatro, tapınaklar her santimi insanı şaşırtıyor ve hayran bırakıyor kendine.

Hadrian tapınağından bir ayrıntı güzelliğine bakın şu hatunun.

Celcus Kütüphanesi beni en etkileyeni ve İlkokul Hayatbilgisi Kitabı vazgeçilmezi..

Ardından Troya, Hisarlık ve aynı yerde yedi kez farklı dönemlerde yeniden kurulan kent ve farklı dönemlere ait 33 katman.

Truva Atı fotoğrafsız Troya gezisi olur mu?

Çanakkale canım Çanakkale, göz yaşımın dinmediği, yüreğimin ağzıma gelmediği, boğazımda yumruğu hissetmeden bir dakika geçiremediğim Çanakkale. Şerefin adı Çanakkale.

Bakarmısınız şu imkan farkına ve İman farkına.

Tabyaları gezerken hastalığa artık daha fazla direnemeyen ateşten solan Kırpık ve babası Kocakişisi.

Metrekareye düşen 6000 mermi elbette çarpışacak.

 Çanakkale Şehitleri Anıtı.

57. Alay.

Ve bir terzi yamağı olarak bu yazı için yüzlerce kare içinden bu kareyi seçmesem olmazdı.

Boğazımda düğümlenen bir yumruk ve anlatılamaz bir gururla izlediğim martılar ve gökyüzü.

Sakız kokusu, ilk boğaz köprüsü ve Cunda Adası.

Son durak İzmir, kavuşmanın adı İzmi dostluğa doyamamanın adı İzmir, gezi durakları içinde adını duyduğum an heyecanlandığım İzmir. Çünkü İzmir demek Filiz demek benim için. Filiz blogunda kendi yüzünü paylaşmadığı için fotoğraflarımızı paylaşmıyorum onun yerine Konak Meydanında zevkle izlediğimiz güvercinlerle oynayan Kırpık’ı paylaşıyorum.

Ve geldik yazının konusu Projeye;

Su şişesi taşıyıcı diyelim biz buna, Efes’te bize eşlik eden Rehberimizin omzunda gördüğüm su şişesi taşıma askısı ilham kaynağım, orijinali şöyle bir şey.

Benim yaptığım ise çok yeni bir fikir değil benzerlerinin yapıldığı internette biraz dolaşınca anlaşılabiliyor. Sadece ben kendi tarzımı yansıttım o kadar Yeşil Pazen ve Kırmızı Astar.

Standart boy 500ml lik su şişelerine göre ayarladım boyutunu, 20 cm boy ve 11 cm ene sahip. Yani dikiş ve kıvırma payları ile birlikte 48 cm boyunda 13 cm eninde bir yüz bir astar kumaşı kullandım ve daha önceden atmayıp sakladığım bir matara askısını.

Tüm bu gezi boyunca elimden su şişesi eksik olmamıştı bundan sonra ise ellerim özgür. (bu fotoğraflar Kırpıktan)

 

Pazen Telefon Kılıfı

Ah teknoloji ne çabuk eskiyorsun.

Bir yılı aşkın süre önce uzay çağı ve teknoloji den dem vurduğum şu yazımda hayalini kurduğum balkona nasıl kavuştuğumu ancak uzay çağı teknolojisini yaşadığımız iddia edilen şu günlerde evimin sokağında internet bağlantısı için kablolama yapılmadığı için telefonumun minicik ekranından yine sizi  izleyeceğimi söylemiştim ancak bir süre sonra iş saatleri dışında işle ilgili aldığım maillerin eklerini açamayıp sırf açabilmek için elimde notebook sokakta sinyal avına çıktığımı ve bundan bıkıp kendime daha büyük ekranlı bir telefon alarak bu sorunu çözdüğümü paylaşmamıştım. Zaten bu postun amacıda telefon aldım bık bık bık değil, aldığım telefonun kılıfı eskidiğinde bir yenisine ulaşamamam. Telefon kılıfı almak için gittiğim mağazada Note II kılıfı sorunca tezgahtarın daha güncel modelleri elimizde bulunduruyoruz diye beni ezip geçmesi ve yine yenilmedim sana kapitalizm dönüşüm candır minvali gevezeliğim.

Tasarım ihtiyaçtan doğar, elbette internetten sipariş vermek mümkün ama “ben bunu yaparım ki” sesini susturmayı başarırsam.

Önce eski telefon kılıfımın mulaj kağıdına kalıbını çıkardım.

Pazen kumaştan kestiğim birebir kılıf ölçülerindeki kumaşı kumaş yapıştırıcı ile kılıfa yapıştırdım.

Ve sonuç.

Daha önce diktiğim sırt çantam ve yeni telefon kılıfım.

Bir blog yazısı çekimi için alternatif çekim mekanları arayışındaki Ornitorenk ve nefis çekim mekanı.