Ev Yapımı Parti Hazırlıkları, Pinyata, Bunting ve Minik Hediyelerin Yapımı

Kocakişisi ile hayata ve tüketim toplumuna karşı belli bir duruş sergilemeye çalışıyoruz, tüketmek sevdiğimiz bir durum değil. Üretim, geri dönüşüm ve ihtiyacın olandan fazlasına sahip olmamaya çabalama söz konusu evimizde.

Çarkın özel saydığı ve kutlama yoluyla toplumu tüketime sürüklediği düzene karşı durmaya çabalıyoruz.

Elbet de Efekan’ı doğurduğum gün benim için en özel günlerden biri hatta belki en en en olanı. Bunun dışında başka başka zaman dilimleri de var bizim için özel olan ancak bunları şölen havasında kutlayamıyoruz, bunu ruhumuz yapamıyor.

Efekan yedi yaşına girmesine aylar kala şu soruyu sordu bana;

“Anne ben neden hiç büyümüyorum?”

“Büyüyorsun”

“Hayır büyümüyorum”

“Neden büyümediğini düşünüyorsun bak pantolonlarının paçası kısalıyor boyun uzuyor, büyüyorsun ya işte”

“Hayır hiç doğum günüsüm olmuyor, hiç yaşım büyümüyor”

Efekan arkadaşlarının doğum gününe davet ediliyor bu partilere katılıyor ve çok da eğleniyordu ancak o güne dek bir partisi olmamıştı.

Aslında daha önce bir kez kreşte kutlama yapılmıştı ancak 3 yaşındaydı ve mumlar ve kalabalığı görünce başlamıştı ağlamaya ve bu kutlamayı şu an hatırlamıyor.

Normal şartlarda yıl içinde kaç tane pasta mumu üflediğinin sayısını bilemeyeceğim. Doğum gününde ona pasta alıyoruz elbette ve bazen hediye. Evde yapılan her kek Efekan için bir doğum günü pastası gibi mumlarla donatılıyor, pastaneden alınan her pasta yanına mutlaka mum isteniyor, senede bir kaç kez de dedesi gile gittiğinde sanki doğum günüymüş gibi pasta alınıp onlarla birlikte kesiliyordu. Böyle zamanlarda zaten dedesi biz yanında değilken görüp beğenip aldığı oyuncakları biriktirmiş ve Efekan’a vermiş oluyordu. Ama arkadaşları ile bir kutlama yapmamıştı. Bu yüzden bazen bazı partilere gitmedik. Beni okuyorlarsa bu güne dek o gün Efekan’ı oyalayarak bir şekilde unutturup doğum günlerine gitmediğimiz ve Efekan’ın çok sevdiği akşamına partinin o gün olduğunu hatırlayıp bazen ağladığı arkadaşlarının anneleri işte biz bu sebepten bazı partilere katılamadık. Efekan bu soru ile bana gelsin istemedim.

Aslında parti yapmanın yanlış olduğunu düşündüğüm izlenimi yarattıysam da öyle değil doğru ya da yanlış yok hepimizin hayatı farklı şekillerde yaşaması gerçeği var kimsenin yaptığı benim için yanlış değil.

Yedi yaşına girdiği 2015 Nisan’ında Efekan için bir seferlik bir parti yapmaya karar verdik bu yazı tamamen el emeği ile bir parti nasıl düzenlenebilir yazısı olacak.

Partide gelen arkadaşlarına dağıtmak için porselen balıklar yaptık.

Efekan’la birlikte ve onları renk renk sırlayarak küçük hediye paketleri hazırladık.

Pinyata yapmak için sağlamından bir balon aldım şişirip sağlamca bağladıktan sonra ilk önce tahta zamkı da denilen beyaz tutkalı sulandırarak gazete parçalarını bu balonun etrafına parça parça yerleştirerek tamı tamı tamına üç kat kaplayıp en üstünü de düzgün görünsün diye kraft kağıdı ile kapladım.

Kurusun diye balkona çamaşır teline astıktan sonra aklıma geldi bu pinyata denen şey nasıl yapılırmış internete bakmak. Meğer un su ile karıştırılır ve gazete kağıtları bu karışıma batırılarak sarılırmış balonun çevresi ki minik adamlar patlatacak bu mereti. İkinci pinyatayı un ile karıştırdığım sulu karışıma batırdığım gazete kağıtları ile yaptım ve en üstünü beyaz bir kağıt ile kapladım. Üzerleri krepon kağıtları ile süslenecekte olsa yüzey temiz olsun istedim ve kuruması için balkona diğer arkadaşının yanına astım.

Sonra kağıtlar tamamen kuruyup balonları patlatarak içinden çıkardığımda iki pinyata iskeletinede şöyle bir baktım ve tutkalla yapılanı Efekan için unla yapılanı aynı gün fakat farklı yıllarda doğdukları bir arkadaşı için süslemeye karar verdim, zira Efekan’ın yaşı daha büyüktü ve arkadaş çevreside öyle ve daha dayanıklı bir pinyata onlar için daha uygun olabilirdi. Normalde olması gerektiği gibi yaptığım pinyata ise yaşı daha küçük olan arkadaşı ve arkadaşları için uygundu.

Gökkuşağının her renginde krepon kağıtları aldım ve onları önce kalın şeritler halinde kesip sonra da saçak saçak olacak biçimde kesikler attım.

Balonun en tepe noktasından krepon kağıdını en ortadan başlayıp döndüre döndüre yapıştırdım.

Yukarıya gelecek ağız kısmını yuvarlak bir şekilde açık bıraktıktan sonra asmak için kullanacağım deliklerin olduğu kısımları içten ve dıştan birer kat daha kağıt yapıştırıp sağlamlaştırarak tüm kağıt balonun hiç bir yerinde açıklık kalmayacak biçimde krepon kağıdından saçaklarla kaplayıp sopayla vurdukça zıplasınlar diye bebe lastiği ile bağlayıp içini paketler dolusu şekerle doldurdum.

Her iki doğum gününden pinyatanın patlatılma görüntülerini görebilirsiniz, çocuklar sıraya girip tüm güçleri ile vurdukları halde üçüncü tur bitiminde hala sapasağlamdı pinyatamız, gövdesinde hasar alma sonucu açılan deliklerden düşen şekerler normalde ellerine verseniz hiç bir çocuğu böyle mutlu edemez.

Parçalanmış hali de çocuklar için bir süre eğlendirici bir unsur oldu.

Açık havada bir mesire alanının kameriyesinde kutlanacak parti için kameriyenin her yerini dolaşacak uzunlukta ipliklere balonlar asmıştım ancak tüm ip birbirine dolanınca balonları ayırmaya çalışmadan girişe astık ki öyle de güzel durdular.

Son olarak flama (bunting) işine giriştim ki daha önce yapılışını yazdım bazı üçgen parçaları kendim boyadım ve EFEKAN baskısını da kendi hazırladığım stencil ile kendim yaptım.

Atıştırmalıkların tamamı el yapımıydı, arkadaşlarımın yardımı ile imece usulü hazırladım. Pastası için ilk duyduğum andan itibaren Efekan için yazılmış gibi hissettiğim şiiri seçtik, pastacımızın ellerine sağlık krem şanti kullanmadan kendi krema hazırlayarak çok lezzetli bir pasta hazırlamıştı. Pasta ile birlikte içecekler, bardak, tabak ve çatal dışarıdan alınan şeylerdi ve aslında içeceği de kendimiz hazırlamayı düşünmüştük ve şimdi olsa kendim hazırlardım.

Bizim için günü asıl güzelleştiren dostlarımızdı, onlardan izin almadığım için fotoğraf özellikle flu ama onlar bizim hafızamızda ve gönlümüzde gayet netler.

Bundan sonra bir parti yapar mıyız bilemiyorum ama siz de evde kendi kendinize bu işi tüketmeden ya da en az tüketimle üreterek de çıkarabilirsiniz.

52 Haftada Baskı Yapmak 13. Hafta

Böcek desenli bir tişörtüm olması konusunda inanılmaz bir istek uyandı içimde ve kendime bir tişört diktim, dikiş aşamaları ve nasıl göründüğünü başka bir yazıda paylaşacağım tişörtün baskıları bu yazının konusu.

Dediğim gibi böcek deseni istediğim için değişik boyutlarda üç desen kalıbı oydum ve bu projede ikisini kullandım.

Kumaş boyası kullandım baskı için ve silgiden oyduğum baskı kalıbına fırça yardımı ile sürdüm boyayı. Baskı yaparken alt kata geçmesin diye de kumaş katları arasına kağıt koydum.

Baskı yaptıktan sonra sabitlenmesi için ütü yapmaya vaktim olmadan giydim ve yıkandı ancak belirgin bir solma olmadı, yine de en iyisi 24 saat sonra buharsız ütü ile sabitlemek.

Takıp Çıkarılabilen Hair Wraplar Saça Nasıl Takılır

Bazı bloglar için küçük bir istatistiki rakamdır belki, biliyorsunuz ki ben öyle çok çok ünlü, lansmanlara katılan, çok tıklanan vs vs vs bir blogger değilim ve o iddia içinde olmadım hiç bir zaman.

Amaç deneye deneye, düşe kalka öğrendiklerimi, deneyimlerimi ve bazen de beceremediklerimi paylaşmak, bir günlük oluşturmak belki.

WordPress in eşsiz hizmetlerinden biri olan istatistik panelim hair wraplarla ilgili ilk yazımı yayınlamanın ardından bu etiketle yapılan aramalar için 1803 kişinin blogu ziyaret ettiğini gösteriyor. Bu benim için büyük bir rakam.

Sıkça mail alıyorum “Saçıma takmak için wrap aldım ama nasıl takılacağını bilmiyorum, nasıl takmalıyım?” diyen.

Instagramdan sorular geliyor bu konuyla ilgili.

Benim anlayamadığım ama sıkça gözlemlediğim şu ki bir insan bir şeyi satar ve alıcıya nasıl kulanacağını niye öğretmez? Ya da bir kişi bir ürünü alırken satıcıya bu nasıl kullanılır diye niye sormaz?

Tatil beldesinde yaşayan biri olarak net bir şekilde gözlemleme şansım olan bu tarz süs ya da hediyelik eşya satan dükkanların bu ürünleri sırf güncel ve tercih edilir olmalarından dolayı satış portföylerine ekledikleri, ancak bu nasıl kullanılır asla ilgilenmedikleri.

İlk maili aldığımda telefonumda s pen ile basit bir çizim yaptım ve açıkladım. sonraki maillere ve instagram mesajlarına bu resmi gönderdim hep ama berbat bir çizimdi.

Sorular artık çok artınca buna blogdan bir cevap vermem gerektiğini düşündüm ki insanlar arama yaptıklarında bu yazı karşılarına çıksın ve illaki sormak zorunda kalmasınlar.

Daha önce direk saçımın üzerine ip sararak wrap yapmıştım Ornitorenkin Wrapları isimli bir yazı hazırlamıştım.

Ardından takılıp çıkarılabilir wraplar nasıl yapılır onunla ilgili bir yazı yı da Aşama Aşama Hair Wrap Yapımı başlığı altında paylaşmıştım.

Şimdi de sıra geldi bu wraplar nasıl takılıra;

Ben wrap yaparken lastik takabilmek için ipi sardığım iskelet ipimi iki kat kullanıyor ve ipi katlayarak kullandığım kısmı toka ya da lastik takabilmek için kullanıyorum.

Wrapım ve minik saç lastiğimi görüyorsunuz.

 

Şimdi basit bir düğüm yapacağız aslında ve bu düğümü hepiniz de biliyorsunuzdur mutlaka.

Lastiği wrapın içinden geçiriyoruz.

 

Ardından lastiğin bir ucunu kıvırıp karşı tarafta kendi içinden geçiriyoruz

 

İçten geçirdiğimiz lastik ucunu çektiğimizde düğüm sıkılaşıyor ve artık her hangi bir saç tutamına bu lastikle wrapı sabitlemek kalıyor.

Ben bu iş için saçımda bıraktığım kuyruğu kullanıyorum

Hayır saçımı uzatmadım sadece wraplı yeni bir fotoğrafımı çektirmeyi bekleyerek bu yazının yayınını biraz daha ertelemek istemedim. O yüzden eski bir fotoğrafımla yazıyı bitirdim.

Malum yazın son ayındayız ve henüz wraplarını saçlarına takamamış olanlar yazı kaçırmasınlar istedim.

Hoş ben yaz kış kullanıyorum ancak yaza daha bir yakışıyor be.

Mini Minnacık Bir Tatil Projesi

Yıl içinde Efekan’a okula götürmesi için iki pastel boya takımı aldık ve sene sonuna doğru evde kullanması için aldığımız takımlardan birini koymak zorunda kaldım çantasına.

Sınırlı boyamayı benim gibi hiç bir zaman sevmedi Efekan. Dört yılık kreş ve anaokulu macerasında verilen boyama sayfalarını hep karalayıp geçti. Hediye gelen boyama kitaplarına hep hevesle saldırıp daha ilk sayfada sıkıldı. Zaten kreşe giderken bir gün bana “Anne ağaçlar illaki yeşil mi olmak zorunda, başka renge boyayamaz mıyım yani?” dediğinde içimden işte buuu!! diye çığlık attım sevinçten. İçinde yaşadığı bu küçük sorgulama tam da benim istediğim şeydi. “Hayır sen ne renk istiyorsan o renk olabilir, canının istediği gibi boya” dedim.

Resim dersi boyunca bir defteri bitirebilen bir çocuk Efekan. Evde bu iş için çizgisiz kocaman bir defter kullanıyoruz, desen konusunda çok yaratıcı ve ilk yıllarda hayır olamaz ailede anneden çocuğa geçen resim yeteneği aktarımı buraya kadarmış demiştim ama hayır hepimizi geçecek bu çocuk eğer çizmeyi bir gün bırakmazsa.

Hal böyle olunca boyalar paramparça gelebiliyor eve. Ben bu kez onun çok hoşuna gidebilecek bir şeyle çıkmak istedim karşısına.

Kırık boya parçalarını renk tonlarına göre ayırdım birbirine değip kirlenmiş olan renklerin üzerini bıçak yardımı ile temizledim. Ve iki küçük kek kalıbımı bu iş için feda ettim zira içinde kalan boya atıkları yüzünden artık o kalıpları başka iş için kullanmak mümkün değil.

Renklerine göre ayırıp kalıplara yerleştirdiğimiz kek kalıplarını 170°C ısıttığım fırına sürdük, ne kadar bekledik bilmiyorum heyecandan süre tutmayı unutmuşum.

Tamamen eridiklerinde fırından çıkarıp soğumaları için bir kenara aldık kalıpları. Soğuduktan sonra kalıptan kolayca ayrıldılar.

Böylece eski boyalarımıza yeni bir şans vermiş olduk.

52 Haftada Baskı Yapmak 12. Hafta

52 Haftada Baskı Yapmak için çıktığımız yolun az gerisinde kalsam da 12. Hafta yazımla merhaba.

Elimde bulunan kesmelere kıyamadığım  muhteşem saf keten kumaşın bir parçası bu haftaki yazının  başrol oyuncusu.

İki küçük panel kestim kumaştan ve bir parçasına elimde nereden geldiğini bilmediğim minicik bir parça basmadan kestiğim küçük bir dikdörtgeni ilik evi ayarında düz dikiş ayağı ile yama yaptım.

Ardından sokak ve barınak hayvanları yararına olan bir kermesten çok sevgili arkadaşım Hacer sayesinde elime geçen ağaç baskı kalıbını kullandım.

Siyah kumaş boyasını fırça ile baskı kalıbına sürerken yamaya denk gelecek kısmına sürmedim.

Her iki panelinde tam ortasını kumaşı katlayarak buldum ve baskıyı tam ortaya denk gelecek şekilde ayarladım.

Ve kumaşım clutch olamya hazır değil mi sizcede?

 

Sugar Skull Broş

Böyle kuru kafa olsun böcek olsun pek hoşuma gidiyor. Pembeler, kup kekle böğğgggh getirirken bir kara fatma nasıl şeker benim için anlatamam.

Ölüler Günü ve o gün için yapılmış Şeker Kafatasları bence oldukça güzeller. Aslına bakarsanız fazlaca da popüler kültür tarafından işlenen ögeler. Popüleri sevmesem de bir kafatasını sevmemezlik yapamazdım üstelik arkasında kocaman bir Meksika kültürü barındırıyor ki bağışlayın beni.

Bu işi işleyeli bir sene oldu.

Ameliyattan hemen sonra hala yataktan kalkmamın yasak olduğu günlerde ben nasıl yatacağım şimdi hareketsiz derken Game Of Thrones molalarında kurtarıcım oldu.

Broşun iskeleti önceden vardı büyüklüğünü ayarladığım etaminin karelerini saydıktan sonra deseni kağıdı aynı sayıda karelere bölerek kendim çizdim.

Bunca zaman niye yayınlamadım.

Yattığım bu süre boyunca sürekli olarak bir yandan tıkınmamdan mütevellit fotoğraflar kışın yayınlansa felakete sonuç açabilecek denli kışkırtıcı göründü bana.

İşlem çok basit çizdiğim deseni etamine çarpı işi işledim.

Etamin kumaşını iyice gerdirerek broşun üzerine terleştirip kumaşın fazlalıklarını arkada birbirine basitçe dikerek tutturdum ve broşun arkasını geçirdim.

Minicik bir iş ama yüz gülümsetmiyor mu sizce de?

52 Haftada Baskı Yapmak 11. Hafta

Her zamanki pamuklu kumaşım ve kırmızı ile mavi akrilik boyayı karıştırarak elde ettiğim mor tonlarında boyalarımla bu güzel kumaşı boyadım önce

Ardından önceden oyduğum çok sayıda çiçek ve bitki desenli stampa ile başladım aklıma estiği gibi baskı yapmaya. bu aşamada boyayı biraz sulandırsam olacakmış zira baskılar istediğimden soluk oldu.

Kumaşı çanta yapmayı düşündüğümden iki tarafı farklı baskılarda olsun istedim ve diğer tarafa da daha önce hazırladığım hope şablonu ile stencil baskı yaptım ve umudu yeşertmek için silgiden oyulmuş bu güzelim dalı yazının hemen üzerine bastım.

52 Haftada Baskı Yapmak 10. Hafta

Bu projede 52 Haftada Baskı Yapmak  projesinin 7. Haftasında pancar ile boyadığım kumaşını kullandım.

Tamam her hafta baskı yapmıyorum kumaşları boyarken ama denemek istediğim değişik teknikleri denemezsem de içim rahat etmeyecek.

Basit bir shibori denemesi yapmak istedim.

Profesyonelleri şu şekilde görünüyor.

Ben bezi kağıt yelpaze yapar gibi katladım ve açılmaması için elde teğel yöntemi ile tutturdum.

Ardından metal bir tabağın içine bir miktar ultramarin mavi kumaş boyası damlattım.

Su ekleyerek daha sıvı kıvamlı bir boya hazırladım.

Ardından kumaşımı bu boya karışımını çekmesi için kabın içine yerleştirdim (kumaş kuruydu).

Henüz daha fotoğraflamak için uğraşırken kumaş tüm boyayı emdi.

Dikiş ipliğini çıkarıp kumaş katlarını açtım sıcak ayarda saç kurutma makinesi ile kumaşı kuruttum.

Kurumuş kumaşı suyun altına tutup boya akmayıncaya dek yıkadım ve tekrar saç kurutma makinesi ile kurutup ütü ile sabitledim.

Basit shibori denemem benim için çok doyurucu bir deneyim oldu zira bu teknik iki yıldır aklımı kurcalıyor ve yapabileceğime inancım oluşmaya başladı 🙂

52 Haftada Baskı Yapmak 9. Hafta

9. Haftanın malzemeleri;

Akrilik boya, kumaş boyası, silgiden oyduğum ananas desenli stampa, permanentli kalem, fırça, 52 Haftada Baskı Yapmak projesinin I haftasında yaptığım kumaşın bir kalemlik ve bir kitap kabı diktikten sonra artan bir parçacık kumaş.

“Bu kumaştan bir de Kitap Ayracı bu takıma yakışır” dedi bu projedeki Yol Arkadaşım.

Bende aldım elime kumaşı. Tek yönünü boyadığım kumaşın arkasınıda boyamak ve dsaha sert duruşlu olmasını sağlamak ve iki yönede baskı yapmak amaçlı beyaz akrilikle başladım kumaşın arkasını boyamaya, ön yüzün zayıf kısımları yani ilk boyamada boyayı az emen kısımları beyaz kumaşı ön yüze geçirdi.

Islak bir bezle fazlaca geçen kısımları aldım, açık tonlu kısımlara dokunmadım. Saç kurutma makinesi ile kumaşı kurutup bir kat daha beyaz boya ile geçtim.

 

Kumaşın önünde beyaz baskı ananas deseni zaten vardı bu kez her iki tarafınada önce sarı ve yeşil renkleri kullanarak bir baskı yaptım üzerinede sarı ile kahverengiyi karıştırıp ananasın renbini koyulaştırarak bir katman daha baskı yaptım.

Ardından kırmızı akrilik boya ile fırça kullanarak ananasmania yazısını yazıp permanent kalemle yazının dışından geçerek kurumaya bıraktım.

 

Permanent kalem hakkında su ile karşılaşınca akar mı ve ya dağılır mı diye düşüncelerim vardı? Ama zaten minicik bir parça olduğu için durumu çok umursamadım ve bir kitap ayracını yıkama ihtiyacı hisseder miyim bilmiyordum.

Ancak sabah yinede suyun altında akma deneyi yapmaktan kendimi alıkoyamadım. Uzun süre suyun altına tuttuğum kumaşta bir akma olayı olmadı elbette çitileme işlemi yapmadım. Kumaşı peçete ile kurulayıp peçeteye permanentli kalem geçermi testinde de her hangi bir boya geçişi olmadı.

 

52 Haftada Baskı Yapmak 8. Hafta

Bu hafta ihtiyaçtan doğan bir mini kumaş boyama ve yine basit bir stencil çalışması yaptım ben.

Efekan’ın ilk doğumgünü partisi yapıldı bu hafta, daha önce bir kez kreşte kutlama yapılmıştı ancak 3 yaşındaydı ve mumlar ve kalabalığı görünce başlamıştı ağlamaya. Bilinçaltı bu olayı nasıl değerlendirir bilmem ama bilincinin üstünde bu partiye dair tek anısı yok yani onun için ilk kutlama.

Kocakişisi ve ben bazı şeyleri belirli günlere bağlamayı, mecburi hale getirmeyi, gelenekselleştirmeyi, abartmayı sevmiyoruz. Elbette her yıl Efekan’ın bir doğum günü pastası oluyor hatta her çocuk gibi her pasta Efekan’ın oluyor bir yıl içinde belki on kez mum üflüyor ama bu kez bu O’na yetmedi.

Hatta bu yılın başları gibi bir gün “Ben niye hiç büyümüyorum?” dedi

“Büyüyorsun ya işe” dediğimizde

“Hayır hiç doğum günüsüm olmuyor, hiç yaşım büyümüyor” dediğinde bakıştık kocakişisiyle bir seferlik dedik hevesi geçsin.

İşte bu hevesi geçsin olayı içinde bende sırf bu pinterestten sebep bazı işler e giriştim, bunlardan biride flama (bunting).

Evde ne kadar şu teeeee eskilerden bolca diktiğim elf elbiselerinden kalma keten kumaş parçası varsa döktüm önüme kendimce bir üçgen kalıp belirleyip başladım üçgenler dikmeye ancak mavi kumaşım yok.

Ne yapmalı elbet Akriliğe kuvvet.

Her zamanki yorgan astarlık pamuklu kumaşımı ultramarin ve beyaz akrilik karıştırarak elde ettiğim mavi boyayı hafifte sulandırarak boyadım.

Boyadığım mavi kumaşımdan da bir üçgen diktim.

Ardından vektörel harf çizimleri içinden beğendiğim bir karakteri ekrana daya mulajı çiz yöntemi ile hazırladım ve harflerin içini oydum.

Diktiğim üçgenlere boya arkaya geçmesin diye önce baskı yapabilir ve sonra dikebilirdim ancak ne olur ne olmaz parçalar zaten minik ve az ben bütün kumaş kesmek istemiyorum amaç parçaları kulanmak olunca üst kısımlarını açık bırakıp stencil baskıları yaparken boya alttaki kumaşa geçmesin diye araya mulaj kağıdı koydum.

Her zaman kullandığım emektar büyük boy badana fırçasını aratmayan fırçam ile stencil üzerinden boyayla geçir baskılarımı yaptım.

En son açık bıraktığım üst kısımların içinden asmak için kullanacağım naylon ipliğide geçirerek düz dikişle kapattım.

Fotoğraflama kısmında inanılmaz acemiydik çünkü ilkti, kocakişisi son olduğunu söylüyor ancak bu hazırlık işini ben çok sevdim ne yapsak ki?

😉