Dantel Avize Episode 1 Vol Son

Ev için yaptığım son avize bu sanırım. Dantele karşı mesafeli bir duruş sergileyen Koca Kişisi nezaketi elden bırakmadan salonda dantel istemediğini belirtti ardından hani şu tel sarıyorlar da yapıyorlar ya diyerek aynı yöntemle tutkallanmış ip sarılarak yapılan avizeleri kastederek konuya ne denli yakın ve uzak olduğunu beli etmesinin yanında aslında dantele olan hislerini belirtti beni başka alana kanalize ederek. Bu dikkati başka alana çekme taktiği beş yaşındaki Kırpık’ta bile işe yaramazken ne yapmaya çalıştığını anladığımı beli etmedim kendine ki kiminle dans ettiğini anlamasın.

Danteller yapımı öyle zahmetli şeylerki çoğunlukla böyle projeler göze hoş gelsede sonucunda danteli ziyan etme tehlikesi insanları korkutuyor. Çoğunlukla da bu sakınılan danteller dekorasyon fikirlerinin ve mobilyaların sürekli değişimi nedeniyle sandıklardan gün yüzüne çıkarılıp kullanılamıyor da ve ömür geçip gidiyor. Bazende danteller tamamlanamadan ömür geçip gidiyor. Sakın bu yazdıklarıma bakarak sekiz kişilik masa örtünüzü kesip avize yapmaya kalkmayın ondan yatak örtüsü perde gibi bir şey yapmayı deneyin, ama bir kaç küçük örtü feda edilebilir bence. Bu projede kullandığım dantel parça sanırım kırlent gibi bir şey düşünülerek örülmeye başlanmış olacak ki bir çanak gibiydi zaten. Annem tarafından örülmüş ve tamamlanamamıştı bile daha başka şeyler gibi, bu yüzden daha önce bir kaç örtüsünü diğer avize projemde kullandığım halde yine bolca düşündüm yazık eder miyim diye ama sonra O’nun bunu görme şansı olsaydı bayılacağına karar verdim ne de olsa baza köşelerinde sararmayacak artık gururla sergilediğim bir parçaya dönüşecekti.

Yine ilk resim işin yapılmaması gereken kısmı ile ilgili. Bolca tahta zamkı ile adeta yoğurduğum örtüyü tam da aynı boyutlarda olan bir kasenin üzerine geçirip öylece kurumaya bıraktım. Ertesi gün harika bir biçimde kurumuş ve şekil almıştı gel gelelim o şekli bozmadan kaseden ayırmak mümkün olmadı!!!

Kasenin üzerine streç film sardıktan sonra yine bir miktar tahta zamkı sürerek yumuşattığım danteli bir kez daha kasenin üzerine geçirdim ve elimle iyice düzelterek kurumaya bıraktım.

Bir gün yeterli oluyor bu kuruma işi için. Kaseden streç film sayesinde kolayca ayrılan dantelin pekala dekoratif kase olarakta kulanılabileceğini sizlere göstermek için bu çekimi yaptım. Hatta işin bu kısmında şunu söyleyebilirim ki aynı danteli daha önce bol miktarda toz şekeri bir çay bardağı kadar su ile eriterek yaptığım şerbetle ıslatıp yine aynı şekilde kase üzerine geçirip kuruttum yani şeker kolası yaptım nasıl görüneceğini anlamak için. Böylesi bir projeyle örtüleri yıkayıp yeniden kullanabilirsiniz proje içinde proje kıyağı size 😉

Duyun geçebilmesi için dantelin üst kısmını kesmem gerekiyordu ve bir duy bir çay bardağı ağzı ile aynı genişliğe sahip ölçtüm biliyorum :). Çay bardağının ağzını baz alıp dantel kasemin tabanından daire şeklinde bir parçayı keserek çıkardım. Keserken çok dikkatli davrandım ki onuda kullanırım ben sonra bir yerde.

Organze kurdeladan kestiğim dört şeriti duyun gireceği açıklığın dört yanına elde diktim.

Sonrasında kase şeklindeki avizemi olması gereken yere taktım ve olmadığını gördüm. Ampul açıktaydı.

Pes etmem, inatçıyım olacak dediysem olacak ve çözüm üretmekte iyiyim ne yalan söyleyeyim hemen bir fikir gelir aklıma. Ucuna başka dantelle ek yapma fikri geldi aklıma ve açtım yarım kalmış danteller kutumu ve evet böyle bir kutum var benim vakitsiz giden annenin ardından kalan. Yatak örtümün üzerindeki mavi güllere uygun bir dantel buldum kutudan. İyi hoş ama tutkalladıktan sonra nasıl şekil verilecek şimdi avizenin bu kısmına? Zira kase ile bu işi yapmak mümkün değil. Dedim ya çözüm üretmekte hızlıyımdır bazen komik görünsede 🙂

Evde ben şimdi ne yapsam diye dolaşırken damacanayı kestirdim gözüme akılandımda üstelik bu kez peşin peşin streç filmimide sardım. avizenin uç kısmına denk gelecek sayıda motiften oluşan dantel şeridi dikişle birleştirdikten sonra tutkalayıp ağız kısmını bir miktar örtecek üst üste gelecek şekilde yerleştirip elimle bir güzel düzelttim.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Üst üste gelen kısımları bazı yerlerinden dikişle birbirine tutturdum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kuruduktan sonra tepede açtığım açıklıktan duya geçirdikten sonra organze kurdela yardımı ile bağlayarak sabitledim. İşte avizemin nihai şekli ile gururla karşınızdayım :))

Bahsi geçen örtü ile birlikte yapılmış bir kolaj ayrıca 🙂

Kırmızı Elbise

Bu yazıyı hazırlayabilmek ve bayram gösterilerine yetişebilmek için acele ederken birden uykuda olan Efekan’ın hastalıktan dolayı tıkalı olan burnu nedeniyle biraz daha sesi gürleşen nefes alış verişlerini dinledim. İşte buydu bayram, özgürce nefes alan bebeğinizin nefes alış verişini dinleyebilmek.
Annemden dinlerdim ben hep eskileri, köyümüzü, Yunan’ın köye girişini, cephede esir düşen yıllar yıllar sonra köye kaçarken bir bacağını gözden çıkararak dönebilen büyük büyük dedemizi. O özgür nefes alış veriş için verilen onca canları canlarımızı. Şimdi o canlara duyduğum minneti ifade edebilmek ve emanetlerinin değerinin farkında olduğumu göstermek için sokağa çıkmalıyım.
Bu gün için geçen yıl olduğu gibi bu yılda etkinlik düzenlenen İrem’in kendindik.com bloguna  ve diğer katılımcıların bloglarına da bir göz atın ama bayram kutlamalarından sonra 😉

Gerçek

Oyuncaklardan Avize Yapımı

Ben yıllarca hep sürprizleri sevmediğimi söylerdim ama bu gün fark ettim ki ben aslında sürprizleri seviyorum. Beklenmedik olayları sevmiyorum, kontrolüm dışında gelişen şeyleri sevmiyorum ama bunlara sürpriz demem haksızlık aslında değil mi? Evet kendim için bir tesbitde de bulunduğuma göre yazının asıl amacına dönebiliriz. Daha önce tüketim kültürüne karşı yaşasın el emeği temalı dantel avize yazımda da dediğim gibi tüketmeyip üretecektim ve bir yeni üretim de daha bulundum Aç parantez kontrolsüz bir biçimde tükettiğim ezelden beri tükettiğim tam bir bitterci olmam nedenli çikolatasını bile yemediğim sadece oyuncağı için aldığım şimdilerde ise Efekan’ı bahane ederek daha bir rahat ve fütursuzca aldığım, tükettiğim oyuncak koleksiyonundan Kapa parantez.

Birde atamamak, ve attırmamak içinde ben bundan bir şey yaparım ki diye koca kişisinden bir şeyleri köşe bucak saklayıp evi çöp ev olma adaylığına yaklaştırmak gibi de bir huyum var bilenler onu da bilir. İşte yine bir atamama objesi tel süzgeçten geriye kalan halkamda bu projede en iyi yardımcı oyuncu olarak bana eşlik etti.

Önce süzgecin ibik gibi olan kısmını sökmeye yeltendim niye sökmemiş ki dersiniz diye diyorum demeyin fabrikasyon falan ama iyi kaynak yapmışlar sökülmedi. İple bir güzel sardım halkanın üzerini ve sararken zaman zaman halkaya silikon sürdüm ki sökülme gevşeme olmasın.

Oyuncakların uygun yerlerine ısıttığım takı çivilerini takıp asabilmek için ip bağladım.

Ucunda oyuncak olan ipleri eşit aralıklarla halkaya sıcak silikon yardımıyla bir iki kat sararak tutturdum. Bu işi daha kolay yapabilmek için ip yardımıyla halkamı kapı koluna astım.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Başta bahsettiğim ibik gibi çıkıntı üzerine seçtiğim bir oyuncağı yapıştırdım. Birde burada yeri gelmişken şunu söylemek istiyorum fotoğrafa dikkatli bakarsanız sıcak silikon olması gerektiği gibi şeffaf değil sarımsı krem rengi gibi bir şey bu tamamen beni kandıran yapı marketteki reyon sorumlusu çocuğun suçu zira olması gerektiği gibi şeffaf görünmeyen opak olan ve hafif kremrengi olan silikon çubukları için “bunlar ısındıklarında da böyle mi oluyor rengi” diye sordum, bak gerçekten sordum ama o bana “yok abla o reyonda beklediğinden rengi sarardı normal o” dedi mi? dedi. Beni kandırdı mı? kandırdı. Ben şimdi nasıl güvenirim bu çocuklara a okur sen söyle, ben ki o çubukları bir buçuk saatlik mesafeden almış gelmişim ben ki oy anam oy oy oy…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Halkanın karşılıklı gelecek şekilde dört bir yanına taktığım organze kurdeleyi oyuncakların yoğunlukta olduğu yükseklik ampule aynı hizaya gelecek şekilde ayarlayarak duya bağladım. Ve 50 oyuncak kullanarak Efekan’ın odası için hazırladığım avizede böylece tamamlanmış oldu.

Bugün Ben 25

Günün Güzeli

Huzura ihtiyacım var bu aralar, fotoğraf eski olsada yaşattığı duygu hala taze Kırpığımın benim için topladığı ilk çiçekler. Bu aralar aradığım huzuru sadece Efekan’ı kucağıma alıp ensesine burnumu dayayıp teninden yayılan sıcak kokuyu içime çekince bulabiliyorum. Huzur aranan bir şey olmasın hep yanınızda olsun.

Dantel Avize

Hiç bir zaman evde bir avizenin varlığına ihtiyaç duymadım esasen eşya kalabalığı ve eşya bağımlılığı da karşı olduğum şeyler, ancak kocakişisi evimiz için avize arayışına girip online satış yapan web sitelerinin altını üstüne getirmeye başlayınca işe el atmam gerektiğini hissettim. İlk olarak daha önce denediğim bir şey olmadığı için ve sonuçtan emin olamadığım için feda edilebilecek takım bozmayacak (evet evet benimde herkes gibi dantel takımlarım var kullanmasamda kıyamadığım) bir kaç örtü seçtim Efekan’ın yuvarlak şekilli balonlarından birini aşırdım ve bolca tahta tutkalı sürdüğüm hatta avcuma alıp iyice vıcık vıcık oluncaya kadar tahta tutkalı yedirdiğim dantelleri düzgün bir biçimde balonun etrafına sardım.

Aslında bu işin yapılmaması gereken kısmı ancak paylaşmamın sebebi web ortamında dolaşan balonlu projelere aldanıp benim gibi bu yöntemi denememeniz çünkü balon bir kaç saat sonra bana sürpriz yapmıştı ve sönmüştü dantelden topumda dolayısıyla yamulmuştu. Heyecandan bu aşamanın fotoğrafını çekmedim tam kurumamış olan dantelleri kurtarmak için can havliyle balondan ayırdım ve kurumaması için ıslattım. Ardından lastik top üzerine dantellere yeniden bir miktar daha tahta tutkalı yedirerek sardım. Örtüleri birleşim yerlerinde bir biri üzerine getirdim ve beyaz dikiş ipiyle bu noktalardan bir birine tutturdum. Bu aşamada topu bir koli bandı tekeri üzerine yerleştirdim ki bozulma yaşanmasın.

Ertesi gün dantelim plastik kadar sertleşmişti ve güzel bir top şekli almıştı. Lastik topu dantellerin arasındaki boşluklardan parmağımla bastırarak dantelden ayırdım ve toplu iğne ile açtığım bir kaç delikle havasının çıkmasını sağladım balon birden patlarken top yavaş yavaş sönüyor buda dantel topun şeklinin basınçla bozulmasına engel oluyor. Top tamamen sönünce üstte duyu geçirmek için bıraktığım açıklıktan çıkardım. Bu haliyle de kullanabilecek olmama rağmen üst kısımda açıklıklar olmasın diye açıklıktan biraz büyük bir örtüyü daha tutkallatıp dantel topumun açık ağzını örtecek şekilde yerleştirdim ve zamana zaman elimle düzelterek yuvarlak bir şekilde kurumasını sağladım.

Ardından beyaz bir kumaşa duyun geçebileceği genişlikte bir daire onun dışınada daha geniş bir daire çizip kestim. Bu aşamada ben çay bardağı ve koli bandı tekeri kullandım.

Kumaşı tutkallayıp duyu geçirmek için belirlediğim kısmın üzerine yerleştirdim ve daha sağlam olması için içten ve dıştan beyaz dikiş ipliği ile elde diktim burada dikişlerin çok düzgün olması gerekmiyor çünkü bu kısım asla görünmeyecek. Sonra dairenin içinde kalan dantel motiflerini kestim. Kumaşta kuruduklan sonra karşılıklı gelecek dört noktaya ince organze kurdele diktim ve ampul ve duyu delikten geçirdikten sonra kurdeleyi sıkı sıkı bağlayarak sabitledim.

 

Kukuleta, Kukuleta Bacaksız

Ornitorenk Handmade klasiği elf elbise. Nicedir bu elbiselerden paylaşmamıştım blogda bu kez 44 beden o yüzden fotomodelik görevi kazulete düştü.