Triko ve Süet Bir Arada

Farklı dokudaki kumaşları bir arada seviyorum, salaş şeyleride seviyorum. Bir parçada hem farklı dokuda kumaşlar kullanmışsam, hem de salaşsa daha bir seviyorum.

Yarım saatte dikilen iki kare ve iki dikdörtgenden oluşan hafta sonu kurtarıcısı bir tunik. Kolunun ne düşüklükte olmasını istiyorsanız omuz ölçünüze her iki taraf için o kadar birim ekleyerek oluşturacağınız ölçü ile keseceğiniz bir kareye pazu ölçünüzü alarak enini belirleyeceğiniz dikdörtgen iki parçayı ekleyip yaka oyuntusunu açmanız yeterli. Bak yine anlatmak dikmekten uzun sürdü siz en iyisi kendinizde deneyerek görün bunu. Ben triko kumaş ve suni süet kumaş kullandım bakalım siz neler kullanacaksınız bana da haber edin olur mu?

Çok zor bir şeymiş gibi birde çizim yaptım ki akılara zarar 😉

 

Paça Uzatma Operasyonu

Hiç bir zaman içinde rahat hissetmediğim bir şeyi giymem. Çocukların özgürce oynaması gerektiğini düşündüğüm için de hiç bir zaman Efekan’a tırmanırken engelleneceği, yerde yuvarlanırken lekelersem ya da ütüsünü bozarsam diye düşüneceği bir kıyafet giydirmem. Zaten esasen küçük kadın ve küçük erkekler gibi giydirilip dolaştırılan çocuklar içinde hep üzülürüm. Zira hayatları boyunca özgürlüğün tadını çıkarabilecekleri tek dönem de de anneleri papyonlarını düzeltmek ya da payetli leopar elbiselerinin ütüsüne dikkat etmelerini tembihlemek için oyunlarını böldükçe o eksik kaldıkları iki dakika ya da diğerleri yuvarlanırken elbisen kirlenir diye bir çocuğun diğerini uyarması bence üzücü.

Yine bu laf kalabalığını niye mi yapıyorum?

Çünkü ben belki rahatsız olur diye herkesin özgürlük olarak adlandırdığı jean pantolonları bile nadir giydiriyorum Efekan’a. Hal böyle olunca da henüz bir iki kez giyilmiş bir pantolon aradan bir kaç ay geçince kısa gelebiyor. Atmaya kıyamayan, her şeyden tekrar tekrar faydalanan, dönüştüren, geliştiren bünyede bu pantolonları hemen gözden çıkaramıyor tabi. İşte böyle bir pantolon için bir uzatma operasyonu düzenledim ben. Evde yine bir şekilde bundan bir şey yaparım ki diye bir kenara ayırdığım bir jean pantolon vardı onu buldum çıkardım. Pantolonların renkleri birbirinden çok farklı olduğu için paça ucuna ekleyeceğim parçayı kumaşın tersi görünecek şekilde kullanmaya karar verdim. 

Önce pantolon paçasının ucunda kat yerindeki tüm dikişleri açtım.

Ucuna eklemem gereken uzunluğun iki katı uzunlukta kestiğim paça parçasının üzerine pantolonu serip aynı ölçüde olacak şekilde işaretleyip dikiş çektim.

Parçanın fazlalıklarını kestikten sonra dikiş kenarına sürfile dikişi çektim.

Ek parçası ve paçayı tersi tersine gelecek şekilde iç içe sokup iğneledim.

Paça ucuna düz dikiş geçerek iki parçayı birleştirdim.

Pantolonun düzünü çevirip ek parçayı ortasından katlayıp ek dikişini örtecek şekilde kıvırarak iğneledim ve diktim.

Yerinde duramayan Efekan sayesinde ölçüyü iki santim kadar yanlış almışım neden eski dikiş yeri görünüyor demeyin? 😉 Yerinde duramadığı için de üzerindeyken beli olmuyor zaten 😉

Bir Sorun ve Bir Çözüm Yolu

Daha önce Alessia Giacobini tasarımı reglan kollarında nefis  bir detay barındıran Burda Dergisi 2013 Kasım sayısından 130 numaralı modeli sizlerle paylaşmıştım.

Bluzla aşk yaşadığımı forma gibi her gün giyebileceğimi öyle ki akşam yıkayıp her sabah üzerime geçirebileceğimi de yazmıştım yazımda. Ama kazın ayağı öyle olmadı bluzu dikmeme neden olan o muhteşem detay bluz bir kez yıkanıpta ütülenme vakti geldiğinde benim kabusum oldu.

Ne yaparsam yapayım bir türlü kolları düzgün ütüleyemedim küçük bir dikişle yukarıya toplanan kısmın katlarını ütülemek deveye hendek atlatmaktan daha zordu.  Ne yapsam ne yapsam derken bulduğum çözümü sizinle paylaşmak istedim ki modeli dikmek isteyenler olursa hem yaşadığım sorun hem bulduğum çözüm akılarının bir keneranda olsun hem belki daha iyi bir çözüm önerisinde bulunan da olur 😉

Koldaki küçük dikişi söktüm ve oraya çıt çıt diktim böylece çıt çıtı açıp rahatça ütüledikten sonra kollardaki nefis dökümlü detaya kavuşacağım. Var mı başka fikri olan?

 

Bugün Ben 26

Baykumaş ‘ın enfes kumaşını biçiyorum

 

Hayat Güzel

Hayat güzel gerçekten, bize bir sürü güzellikler sunuyor. Mesela benim için Antalya’da yapılacak olan bir toplantı her zaman kötü haberdir bunu iş yerindeki herkes bilir. Nedeni ise gidip gelmenin sekiz saat sürmesi ve benim bu yolculuğun sonunda fıtıklarım yüzünden günlerce ağrı çekmem bazende ilaçlar ve enjeksiyonlara gereksinim duymam. Ama ekip olarak sabahın beşinde çıkıp gideceğimiz bir toplantının benim katılacağım oturumu saat ikideyse ve benim tanıdığım günden beri özlediğim görmek için can attığım Yasea‘mı görme şansım varsa iş değişir hayat bana beni çok mutlu edecek bir güzellik sunmuş demektir.

Benim üstün yön duygum ve adres bilgisi verme becerim sayesinde oldukça zor buluşabilsek te kavuştum ben arkadaşıma.

Yün keçe ile harikalar yaratan arkadaşım daha önce yaptığı ve benim bayıldığım keçe ile kaplanan sabunlardan yapmış bana. Avcumun içine aldığımda sıcacık oluyor içim yaparken tüm güzel enerjisini emmiş keçe. Efekan’da çok sevdi iki avcunun içine alıp “oooo çok güjeeeel, yumuşacıııık” diye keyif mırıltıları çıkardı yanağına sürttü. Sırayla okşadık bu sabunu, bu günde evde bırakamayıp çantamda iş yerine getirdim arada avcumun içine alıyorum 🙂

Birde o yaptığı muhteşem tel sarma takılardan bir ear cuff ve bir kolye ucu yapmış ki bana aşık olmamak mümkün değil.

Hem çok sevdiğim arkadaşıma kavuşmuşum hem arkadaşım elleriyle benim için bu güzellikleri yapmış sen söyle okur hayat gerçekten güzel değil mi?

Kumaş Aşkı ve Baykumaş

Parmak uçlarınız değmesin bir kez kumaşlara. Dikiş makinesinin adeta tenini yırtarcasına bedenine saplanan iğnesi altına elinizle kumaşı itmeye çalışıp sonrada kumaşın zaten kendisinin o iğneye aşkla koştuğunu fark etmeyin hele dönemezsiniz ki artık bu yoldan.

Kumaş bir aşkken bir dikiş severi en çok ne mutlu eder cevabını bulmak çok zor olmasa gerek.

Online bir butik olan Baykumaş‘ı dikiş severler arasında artık tanımayan kalmadı diye düşünüyorum ama hala siteyi incelemeyenler varsa bir an önce göz atsın çok güzel kumaşlar var çoğunlukla pamuklu kumaşlar bulunması ve hatta bu kumaşlar içinde piyasada nadir bulunan cici çocuk ve bebek desenlerinin bulunması ayrı bir hoşluk. Baykumaş parça kumaş satışıda yaptığı için desenler sıklıkla değişiyor o yüzden sık sık göz atmakta fayda var. İrem ve Zeytin adında iki kedinin annesi ve sokağımızda yaşayan Kaya isimli bir köpeğin ve sayısız kedinin ablası olarak sokak hayvanlarını destekleyip gelirlerinin bir bölümünü onlara ayırmaları ile gönlümü fethettiklerini ise daha önce söylemiştim zaten.

Dün iş yerinde bir denetim sonrası odama döndüğümde beni çok tatlı sürprizlerin beklediğini gördüm. 

Paketi açtığımda ise her parça ile ayrı ayrı aşk yaşadım. Tuğçe Hanım çok zevkli seçimler yapmış renkler desenler tam benlik.

Bu pamuklu viskon kumaş tamda bu mevsim için çok uygun değil mi sizce de? Sizde mi istiyorsunuz sararmış yapraklar arasında yürürken omzunuzda şalınız üzerinizde yaprak desenli bluzunuz elleriniz ceplerinizde, o halde bluzunuz için gerekli olan kumaş işte burada.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Yumuşacık bir pijama olabilir belki bu penye kumaş 😉 Sizde isterseniz Baykumaşta aradım buldum buradaymış pijama kardeşi oluruz belki 😉

Ham pamuklu güzel bir dokuma çok sevdim ben bunu masa örtüsüde olur balkona, peştamalde olur deniz kenarında.

Pamuklu ve likralı bir kumaş bu, şöyle geniş paçalı bir pantolon mu olsa ki?

Üzerindeki Sakar Şirin bir bluz modeli fısıldadı kulağıma ama bakalım mavi puanlar ne diyecek bu işe.

Yine pamuklu kalın bir kumaş en sevdiğim yeşilden.

Bürümcük gibi bir yapısı var ne cahilim aslında kumaşlar hakkında rengine bayıldım hatta içlerinde bu kumaşa ayrı aşık oldum her şey dikesim var bu kumaştan ama etek olacak sanırım.

Birde hepsi bir arada boy göstersinler mi? 

Teşekkürler Baykumaş ve bu ismin arkasındaki tatlı insanlar 😉

Hobbitler ve Cüceler İhmale Gelmez

Bu güne kadar Elfler için diktim hep çeşit çeşit elbiseler, etekler, tunikler, yelekler hatta minik Elfler‘i de unutmamak gerekte dedim. Sonra bir ara Hobbitler ve Cücelerden haber geldi bize niye dikmez diye. Dikmez miyim hiç dedim bir Thorin Oakenshield’in karizması kimde var a dostlar.

Geçenlerde” gün bu gün” dedi içimden bir ses “haydi geç makinenin başına”. Süet ve deri kumaşlarımı döktüm ortaya sonra onlara en uygun kumaşımı da çıkardım başladım biçmeye hatta bir sır vereyim kumaş parçanın bir tarafını ters biçmişimde kumaşın gerisi de olmadığı için şeklini biraz değiştirerek kullandım aman ses etmeyin. Kalıp Burda Dergisi 2012 yılı Ekim sayısından 120 numaralı model.

Biçki yaparken hangi katı hangi kumaşla biçecekseniz kalıp parçaları üzerine not almanız işi kolaylaştırıyor benden söylemesi 😉

 

 

 

 

 

 

 

Burada buluşacaktık neredeler acaba?

Bir ses mi geldi oradan?

to be continued…

Her Çocuğun Bir Pazen Pijaması Olmalı

Evet evet bence her çocuğun bir pazen pijaması olmalı, büyüdüğünde bir kış günü pencereden içeriye süzülen güneş ışığı ile çocukluğundan gelen o yumuşacık hissi hatırlayıp içi sevgiyle ısın ve huzurla dolsun diye.

Ben küçükken, küçücükken etrafımda bir sürü benim nazımı çekmeye gönüllü ve bu işi zevkle yapan insan varken tek kanallı televizyonun sınırlı yayın saatleri içinde dönen sayılı reklamlarından tek pijama reklamındaki pijama bana alınmıştı da “yıldız pijamam yumuşacık, sizede değsin” diye her gece evdeki bir başka kişiye sarılır da uyurdum. Bolca güzel anı barındıran çocukluğumun sıcak anılarının benzerlerini Efekan’da yaşayabilsin büyüdüğünde mutlu anılar biriktirebilmiş olsun diye geçen yıl almıştım bu pazen kumaşı ama dikmek şimdiye nasipmiş. Daha ilk gün yaşananlar ise iyiki dikmişim denilen cinsten. Diktikten sonra fotoğrafını çekmek için Efekan’a giydirdikten sonra pijamasını çıkarmak istemeyen Kırpığım akşam misafirliğe de pijamalarıyla gitmek istedi. Kırmadım onu kırmakta gereksiz olurdu mutlu olsun diye dikmiştim misafirliğe onunla giderse mutlu olacaktı ve oldu da. Çokca da övgü aldı, bunun sonucunda da yarın okula giderken de böyle gitmek istiyorum dedi. Sabah mahmurluğunu ve gece söylediklerini unuttuğunu fırsat bilerek okula giderken elbette pijamasıyla göndermedim ama okul kuralları olmasaydı gönderirdim.

2011 yılı Burda Dergisi Mayıs sayısı 139. ve 142 modeleri kullandım. Yine değişikliklerle tabi, pantolon kalıbının ceplerini çıkardım paçasına ise lastik koymadım. Swetşörtte ise bedeni uzattım yakaya küçük bir açıklık ekledim. Özellikle önden düğmeli klasik bir pijama yerine böyle bir model kullandım ki çoğunlukla yüzüstü yatan Efekan’ın canı düğmelerden dolayı acımasın.

Reglan Kollu Hardal Sarısı Bluz

Alessia Giacobini tasarımı reglan kollarındaki nefis detayı, abartılı kollara tezat rafine bir görüntü sergileyen incecik biye ile çevrilmiş yakası ile bu bluz daha dergi çıkmadan ön izlemelerde modeline vurulmamı sağladı. Dergiyi istisnasız her ay almama rağmen bu ay almak için gerçek bir nedenim oldu.

Bu nefis parça Burda Dergisi 2013 Kasım sayısından 130 numaralı modeli. Dikim aşamalarında baya oyaladığını itiraf etmeliyim kaç kez daraltma yaptığımın sayısını hatırlamıyorum en son daraltmada bazı kısımlarda fotoğraftada görebileceğiniz gibi sekiz cm lik daraltmalar yaptım ki iki taraftan da sekiz santim vs gibi hesaplara girecek olursak biçtiğim kumaşın yarısı boşa gitti diyebiliriz.

Kollarda kullanılan detayı biraz daha yukarıya çektim.

Kolları bir kaç santim daraltarak omuz başlarındaki kolların omza oturmasını sağlayan dikişi biraz daha aşağıya kadar indirdim aşağıdaki fotoğraftada göreceğiniz üzre modelin aslında da bu kısmın hatası gözle görülebiliyor.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Yakadaki açıklığı kendime göre üzerimde işaretleyerek ayarladım kalıptaki ölçü bu anlamda ne durumda yorum yapamayacağım ancak mankenin üzerinde dekoltesi biraz derin görünüyor.

Ve tüm bu uğraşıma deydi gece yıkayıp forma gibi her sabah keyifle giyebileceğim üzerimden hiç çıkarmak istemeyeceğim jean pantolondan kalem eteğe her şeyle birlikte kullanabileceğim bir bluzum oldu.

Sokakta Olmak

Her yıl Ekim Kasım gibi Kaş Kültür Evinin Kaş’ta yaşayan sanatçılar için karma resim ve fotoğraf sergisi olur son üç yıldır bu sergilere bende katılıyorum ve bu beni çok mutlu ediyor.  Bu yılki serginin teması ise Sokakta Olmaktı benim sergi için yaptığım resim ise bu.

Ve son üç yılın davetiyeleri, bu davetiyelerden zengin bir kolleksiyonum olsun hayal ediyorum 😉