Haftanın Instagram Anları 65

Biten bir haftanın ardından bakalım Ornitorenk neler yapmış?

Bu arada daha fazla fotoğraf görmek ve Instagram’da beni takip etmek isterseniz kullanıcı adım goncaceylandikici

ben yaptım, ben yaptım

sanat yapmak gerek bazen

bu saatler ve bu ışık meydana çok mu yakışıyor ne?

#fromwhereistand

Ornitorenk’in Sanatsal Bebekleri

Sanatsal Bebekler ilgimi çeken milyon tane konudan bir tanesi. Bu bebekler çoğunlukla oynamak için yapılan objeler değiller ve bazıları cidden hayranlık uyandıran cinsten sanat eserleri. Eser hakları nedeniyle kendi çekmediğim bir fotoğrafı yayınlamak istemedim ama pinterest’te pinlediğim bebekler için oyuncaksılar adlı panomu ziyaret edebilirsiniz. Bir yerden başlamak gerek dedim ve önce basit bir form çizdim.

Malzemeleri belirlerken pazen kullanmasam ayıp olurdu, saçlar keçe, yüz döşemelik kumaş.

Çizdiğim deseni kalıba dönüştürüp her parçayı uygun kumaş ile kestim.

Saç için kullandığım keçe kumaşı kafa kumaşı üzerine yerleştirip diktim.

Kafa ile bedeni oluşturacak olan pazen kumaşı birleştirdim

Parçaları yüzü yüzüne gelecek şekilde ayarladıktan sonra çevirmek ve içini doldurmak için bir açıklık bırakarak tüm kenarını diktim.

Bebekleri çevirip içini elyafla doldurdum ki bu aşamada buğday ve lavanta kullanırsanız bu bebekleri cep içi el ısıtıcı olarak da kullanabilirsiniz.

En son akrilik boya ile yüzlerini boyadım.

Çok kıymet verdiğim bir yere gitmeden önce size benim en sevdiğim yerde poz versinler istedim.

52 Haftada Baskı Yapmak 1. Hafta

Kendi kumaşlarımızı yapacağımız ve 52 hafta sürecek bir projenin ilk yazısı ile merhaba,

Projeden daha önce şu yazımda bahsettim. Kumaşlarla oynayacağız, boyayarak, baskı yaparak kendi kumaş desenlerimizi yapacağız ve sonrasında bu kumaşları kullanarak çeşitli şeyler dikeceğiz.

Ben dikiş makinemi ilk aldığımda denemeler yapmak için yorgancıdan aldığım ham bezi kullandım, kumaş yıkanmadan önce hafif krem rengine çalan bir tonda seyrek dokulu yıkandıkça çekiyor dokusu sıkılaşıyor ve rengi beyazlıyor.

Akrilik boyalarım Kocakişisinin doğum günü hediyeleri, artık bana hediye almayı öğreniyor 🙂

Ananas desenli baskı kalıbını daha önce silgiden oydum tüm kalbimle kendime diktiğim bir parçada bu stampayı kullanmak istiyorum.

 Kumaşı seyrek dokulu olduğu ve boyayı altına geçireceği için gazete üzerine serdim, büyük boy resim fırçası ile serbest biçimde boyayarak kurumaya bıraktım.

Ertesi gün boya ile sertleşen güzel bir tokluk kazanan kumaşı eşit aralıklarla toplu iğne ile işaretledim ve beyaz akrilik boyayı stampama fırça yardımı ile sürerek kumaşa baskılar yaptım.

Fırça ile boya sürmeye üşenenler Özge Hanım’ın ev yapımı ıstampa yastığı yazısı için sizi şuraya alayım.

Haftanın Instagram Anları 64

Biten bir haftanın ardından bakalım Ornitorenk neler yapmış?

Bu arada daha fazla fotoğraf görmek ve Instagram’da beni takip etmek isterseniz kullanıcı adım goncaceylandikici

#nofilter #clouds

View this post on Instagram

#nofilter #clouds

A post shared by Gonca Ceylan Dikici (@goncaceylandikici) on Feb 15, 2015 at 10:16am PST

#efekan ‘ın yaptığı kandilin ışığında kahve eşliğinde kursta bitiremediğim işi bitirmece

View this post on Instagram

#efekan 'ın yaptığı kandilin ışığında kahve eşliğinde kursta bitiremediğim işi bitirmece

A post shared by Gonca Ceylan Dikici (@goncaceylandikici) on Feb 15, 2015 at 10:18am PST

gök yanıyor #nofilter #clouds #bulut

View this post on Instagram

gök yanıyor #nofilter #clouds #bulut

A post shared by Gonca Ceylan Dikici (@goncaceylandikici) on Feb 19, 2015 at 8:12am PST

hoffff

View this post on Instagram

hoffff

A post shared by Gonca Ceylan Dikici (@goncaceylandikici) on Feb 20, 2015 at 9:14am PST

bahar ne güzel bi şeysin

View this post on Instagram

bahar ne güzel bi şeysin

A post shared by Gonca Ceylan Dikici (@goncaceylandikici) on Feb 22, 2015 at 6:39am PST

hayata tutunmak

View this post on Instagram

hayata tutunmak

A post shared by Gonca Ceylan Dikici (@goncaceylandikici) on Feb 22, 2015 at 8:09am PST

52 Hafta Baskı Yapmak

Kendi kumaşlarımı yapma fikri beni çok heyecanlandıran bir şey bunu sıklıkla paylaşıyorum. Oyduğum stampa kalıplar, bazen bitki kökleri bazen fırça kullanarak bunu zaman zamanda yapıyorum. Yaptıklarımdan bir kaç örnek;

Çok severek takip ettiğim İzmir Cadısı blogunun yazarı, sahibi, blogger Özge Hanım mimar ve restorasyon uzmanı aynı zamanda sanatçı, her hafta desen çalışmaları yapıyor ve bunları blogunda yayınlıyor. Çalışmaları ilham alınası ve çoğunlukla beni hep çok şaşırtıyor bu kadar basit malzemelerle böylesi güzel sanat eserleri ortaya çıkardığı için. Ortaya çıkan desenler öyle özgün ve eşsiz ki beni heyecanlandıran şeylerden biri de bu.

Şimdi yeni bir projeye başlıyor ve becerebildiğim kadarıyla bende o’na yoldaşlık etme yolundayım.

Her hafta kendimize ait bir kumaş deseni oluşturmak ve kumaş üzerine baskı yaparak boyamak.

Özge Hanım’ın bu projede kendisi için belirlediği kurallarıda var:

1. Bu proje için yeni kumaş almak yok. Evde bulunan pamuklu kumaşları kullanacağım: Eski kılıflar, çarşaflar, giysiler ya da başka dikiş projelerinden artan yeni kumaşlar.

2. Baskı yaptığım kumaşların hepsiyle bir şeyler dikilecek. Çanta, kılıf gibi küçük projeler ya da giysi gibi daha karmaşık projeler. Zamanım ve sabrıma bağlı.

3. Baskıda kullanacağım damgayı da geri dönüşümlü malzemeden üreteceğim. Evde halen bulunan eski lastik panoyu parçalamakla / oymakla meşgulüm. Ama kağıt ya da kumaş üzerinde bir iz yapmak için kullanılabilecek çok şey var. Şişe kapakları, makaralar, kutular, oluklu mukavva ya da dokulu herhangi bir yüzey, kabarcıklı poşetler, farklı kalınlıklarda ip ve halatlar, kağıt havlu ruloları ilk aklıma gelenler. Doğrudan fırça ve boya ile de denemeler olabilir.

4. Baskı için akrilik boya kullanacağım. Çünkü evde akrilik boyalarım var ve kağıt üzerinde deneme yapıyorum zaten. Akrilik boya su bazlı, kuruduğunda suya dayanıklı hale geliyor, kumaşı da sertleştiriyor. Dolayısıyla giysiler için çok uygun değil. Ama akrilik boyaya eklenince kumaş boyası gibi yumuşamasını sağlayan bir karışım var (fabric medium ya da textile medium diye satılıyor). Bunu deneyeceğim. Fırsatım olursa doğal boyalarla da deneme yapabilirim. Bir de poster boyası diye satılan boyalar var. Büyük şişelerde gördüm.

Amacımız eğlenmek. Başarısız olmak umurumuzda olmayacak. Hatalarımızdan öğreneceğiz ve yaptığımız her parça eşsiz olacak pahalı malzemeler yerine elimizde olanlarla yetineceğiz, elimize geçen acaba olur mu ki? dediğimiz her malzemeyi deneyeceğiz böylece çalışmamın özgünlüğünden de emin olacağız.

Bu projeye bizimle birlikte katılmak isteyen olur mu acaba? Her pazartesi yaptıklarımızı bloglarımızda paylaşacağız.

Katılmak isteyenler de linklerini linkteki yazının yorumlar bölümüne yazabilirler.

Böcek Koleksiyonu Yaparsan Çocuğunda Böyle Olur

Nedir bu ben bunu yaparım ki durumu ve nedir bu sen bunu yaparsın ki durumu?

Baykumaş‘ın bu kırmızı penyesini öyle beğenmiştim ki sipariş oluştururken iki parça istemiştim bir parçasından daha önce kendime dikiş aşamalarını paylaştığım bir sweatshirt dikmiştim kalan kumaştan ise kendime spor bir elbise dikip önüne ananas deseni basmayı planlıyordum ve hatta belki hayatımda ilk kez bir giysinin üzerine parlak taşlar dikecektim bu yüzden kumaş dikiş masamın üzerinde duruyordu. Efekan’da gözüne kestirmemiş mi kumaşı? Bir gün bana bir tane Örümcek Adam kıyafeti dik bu kumaştan dedi. Önce biraz savaş verdim elbet onu bu fikrinden caydırmak için sana sweatshirt boyayayım Örümcek Adamlı olmadı uygun alt ta alırız onuda boyarım vs vs ama kanmadı. Hayır ben bunu istiyorum dedi.

Sömestr tatili öncesi daracık bir zamanda üstelik hasta yatarken Efekan okuldan dönmeden biçip dikiverdim bu takımı.

Boyama işini Efekan geldikten sonra O’na sorarak yapayım diye düşündüm ki iyiki öyle yapmışım zira benim düşündüğüm desen değilmiş onun istediği ve sweatshirte bir de kapüşon ekletip onuda boyattı bana Kırpıkşey.

Kalıp olarak 2014 Mart ayı Burda Dergisinin 138 ve 143 numaralı modelerini kullandım.

Üzerlerinde yaptığım tek değişiklik kapüşon eklemek oldu benim gibi kapüşon eklemeyecekseniz sadece üst modelde yaka oyuntusu biraz geniş belki onu kapatmak isteyebilirsiniz kapatmazsanızda sorunsuz güzel kalıplar her ikisi de bana hiç eziyet etmediler hatta bir kaç parça daha dikerim bu kalıplarla o derece yani.

Dikiş aşamalarını bol bol fotoğrafladım kumaşı biçerken baktım kollara kumaşım yetmiyor kolları iki parçadan biçip birleştirdim.

Daha sonrada kollara ek yaptığım kısma üstten dikiş geçip süsledim.

Reglan kol dikişini daha önce denemediyseniz çok seveceksiniz eminim.

 

Altı dikerken ön ve arka bacak parçalarını birleştirerek biçtim ve sadece bacak aralarını dikişli yaptım.

Beline lastik takarken Efekan paçada lastik istemediği için sadece kıvırdım ancak hem belde hem paçalarda her zaman yaptığım gibi lastiği ayarlayabilmek için iç kısma bir ilik evi açtım.

Efekan’ın seçtiği deseni ön kısma kumaş boyası kullanarak fırça ile çizdim.

Kapüşonu da ekledikten sonra kolları etek ucunu bastırıp kapüşona

Örümcek Adam’ın gözlerini ve diktiğim altın bir bacağına da örümcek ağı çizdim.

Benim minik Örümcek Adamım bol bol poz verdi ardından bulduğumuz en güzel çatıda bana.

 

Mireille Mathieu’ yu Bilir misin?

İlkokul yıllarım saçımın kesilmesi gerek annemin ise çok işi var komşumuzun bir kızı var ortaokula giden Mukaddes abla, annem “Mukaddes Goncanın saçlarını kestirip gelir misin?” dedi. Mukaddes abla hiç ikiletmedi, gazeteden kestiği bir Sezen Aksu fotoğrafını da almış yanına fotoğraftaki gibi kesin dedi bir tarafı uzun bir tarafı kısa küt!!!

Elinde fotoğraf kuaföre gitmek çook eskilere dayanıyor demek ki.

Annem beni görünce “bu ne böyle düzgün bile kesememişler bir tarafı uzun kalmış düzelttirip gelin” dedi. Her zamanki Mireille Mathieu saçlarımla geri döndüm eve. On yaşına kadar Mireille Mathieu gibi dolaştım ben ortalıkta.

Sonrasında acısını çıkarttım dizime kadar uzattığım da oldu saçımı üçe vurdurduğumda. Dibine vurdurdum yani saç işinin.

Elinde dergiden gazeteden kesilmiş fotoğrafla kuaföre gitme işi ise hiç eskimedi sadece şekil değiştirdi internetten telefona fotoğraf indirip gösterme, ekran görüntüsü alma falan gibi.

Bu elinde fotoğrafla gitmeler eskimedi ama hiç bir zamanda o resimdeki modele ulaşılamadı. Bak model yakışmadı demiyorum öyle bir durum da var üstelik o daha acı.

Hani çok bilinen bir Türk Sanat Musikisi eserini icra ediyor da bir kişi hiç olmuyor makam oturmuyor detone oluyor da yorumladım diyor ya, hani daha çatlak bir sesle söylemişse cover yaptım diyor ya.

Hah yorumluyor kuaförler çoğunlukla o fotoğaftaki saçı.

Bende çoğunlukla fotoğrafı görür görmez “hııı o mu yaparız tabi cağnıım” deyip modeli beynine kazımış gibi davranan “bir daha göstereyim mi fotoğrafı?” dediğimde gerek olmadığını söyleyen kuaför aslında yorumluyor bambaşka bir şey kesiyor. Bazen kestiği istediğim modele çok yakın oluyor, bazen alakası olmuyor ama hoşuma gidiyor bazen ise bir kaç hafta evden çıkmasam düzelir belki diyorum.

Şu an iki hafta fotoğraf çektirmesem yanlar ve arka o sürede biraz uzasa önümdeki perçemin aslında alnıma düşen kısmı biraz daha uzasa da kulağa doğru olan kısmı üçgenin iç açılarının toplamından 135º eksik olursa düzeltilirse olacak.

Olacak bak istediğim model değil ama iyi bir şey olacak, en azından şekillendirebileceğim, hızmanın yerine zorlaya zorlaya taktığım bir hafta zonklama tarzı ağrı çektiğim piercingim ve şekil saçlarımla şekil şekil dolaşacağım ortalıkta.

Bekle, iki hafta bilemedin üç. O sırada ben eskiden çekilen fotoğraflar, bitirilen ama bir türlü yazıya dökülemeyen dikişler, gezilen tozulan yerlerle yine buradayım.

Haftanın Instagram Anları 63

Bir hafta daha bitmişken bu hafta nelerin fotoğrafını çekmişim bir göz atalım mı?

Daha fazla fotoğraf görmek ve Instagramda beni takip etmek isterseniz kullanıcı adım goncaceylandikici.

her gidilen yerden bir anı ve ya toplayıcılık kişiye göre değişir

View this post on Instagram

her gidilen yerden bir anı ve ya toplayıcılık kişiye göre değişir

A post shared by Gonca Ceylan Dikici (@goncaceylandikici) on Feb 7, 2015 at 6:24am PST

efekan’dan sokak sanatı sugar skull çizimi

View this post on Instagram

efekan'dan sokak sanatı sugar skull çizimi

A post shared by Gonca Ceylan Dikici (@goncaceylandikici) on Feb 7, 2015 at 7:25am PST

kırmızı

View this post on Instagram

kırmızı

A post shared by Gonca Ceylan Dikici (@goncaceylandikici) on Feb 10, 2015 at 1:37am PST

misafir

View this post on Instagram

misafir

A post shared by Gonca Ceylan Dikici (@goncaceylandikici) on Feb 10, 2015 at 1:59am PST

yeni gelsemde çantamı alıp gidesim var yine. hep gitmek istiyorum ben ama bir yere varmak söz konusu olmamalı, sadece gitmek ve yol…

View this post on Instagram

yeni gelsemde çantamı alıp gidesim var yine. hep gitmek istiyorum ben ama bir yere varmak söz konusu olmamalı, sadece gitmek ve yol…

A post shared by Gonca Ceylan Dikici (@goncaceylandikici) on Feb 12, 2015 at 3:45am PST

minicik bir kumru gibi, pamuk gibi, gül yaprağı gibi gencecik bir kıza kıyıldı bu ülkede#ozgecanaslan

View this post on Instagram

minicik bir kumru gibi, pamuk gibi, gül yaprağı gibi gencecik bir kıza kıyıldı bu ülkede #ozgecanaslan

A post shared by Gonca Ceylan Dikici (@goncaceylandikici) on Feb 14, 2015 at 3:01am PST

Haftanın Instagram Anları 61 – 62

Siz bu yazıları okurken ben 14 gün süren toplamda 2500 km yaptığımız bir yolculuktan henüz bir gün önce dönmüş ancak dinlenememiş bir vaziyette beynimde yarına kadar yapılması gerekenler ve aslında yapmak istediklerimi sıralamaya çalışıyorum.

Bol gezmeli bu süre boyunca elbet çok fazla fotoğraf çekip paylaştım Instagram’da. Ancak wi-fi bağlantı bulmadığımdan, telefonumu wi-fi bağlantı noktası haline getirsem bağlantının çok yavaş olacağından, tembellikten ve ya yorgunluktan her haftanın sonunda yaptığım Instagram Anları yazısını hazırlayamadım bu seferlik bu bol fotolu yayın iki haftalık olsun.

Daha fazla fotoğraf görmek ve Instagramda beni takip etmek isterseniz kullanıcı adım goncaceylandikici.

uyarımdır! pek sevgili ig alemi, fotoğraf bombardımanından hoşlanmayanlar, unfollow etmek için size bir şans vermek istedim zira 15 gün yollardayım ve şimdiden zibilyon tane fotoğraf çektim bile. sağlıcakla kalın bana ağrısız sızısız güzel bir seyahat dileyin

keşşke bizim çatı da böyle olsaa

her şey geçici dövme kalıcı “omza dikkat”

ahir ömrümde bu gözlere canlı canlı bakma şansım oldu benim, şükür nasip edene#fikretotyam #ölebilirimmutluluktan

bakışlarındaki hüzünle öldür beni

ornitorenkler yorulunca ağaç dibine uzanıverme eğilimi gösterirlermiş

kağıt bardakta olduğuna aldanma, o mis gibi kakuleli mırra

kapı

ışık

anne olmanın kuralı bu şekerim diyerek hava atabilirdim ama top havuzunun cazibesini es geçmem mümkün değil

…

dönmezem

sokak güzeldir

istasyonlar hep güzeldir hep güzeldir

maraş’a gelinmişse ayakkabılarımı yapan usta ile de tanışılır

elephas maxima asurus “maraş fili” size selam ediyor

bakışlarını kaçırma benden yakışıklı

maraşlı dondurmacı size selam eder

#efekancahaller #efekan

puslu bir maraş sabahı ve yola çıkma vakti

şükürler olsun ki içimde bir banu alkan bir afrodit barınmıyor

St. Pierre Kilisesine ve Arkeoloji Müzesine yetişemedik tek görebildiğimiz kayalara oyulan bu devasa Hz.Meryem başı oldu

yol bir yere gitmez
o bir durma biçimidir
yol yoluyla gidebilir yare
yoldan çıkabilir apansız
ve ömür bitebilir yoldan once
ama yol bir yere gitmez
o bir durma biçimidir

bu kadar sahip çıkamayabilirdik, cennetten payımıza düşene

hedefe kilitlendim kaptan kirk

antin kuntin gökyüzü göstermez kafesler

bilim merkezinde araba geyfi desem çok çiğ olur değil mi?
zaten çocoo fena yakalamış instagrama fotoğraf yükleme sevdasına harcamışım, neyse biz yine bilim merkezindeykene diyeyim entellektüel kimliğimden kaymayayım

sonunda benimde suluğum oldu

beynim kulağımdan akmadan çıkabildik o ses ve elektromanyetik dalga cehennemi beyin buharlaştırıcı eblehleştirici avm illetinden şükür çok uzak yaşadığımız yer bu illetlere de sadece yılda bir iki kez maruz kalıyoruz bu işkenceye

…

babaanneyle vedalaşma eve doğru yola çıkma vakti