Yürüyüş Yapalım mı?

Havalar ısındı ornitorenk bağlasan yerinde durmaz kışın kış uykusuna yatan bünye yazın kurtlanır eee bebe zaten doğuştan kurtlu. Bizde gezi rotaları çocuğa göre düzenlenmez çünkü zaten çocuk afedersin bin kaplan gücünde dünya üzerindeki tek korkusu kendi ifadesiyle tatlandırıcılı katkı maddeli gıdalar ve onları yiyerek yaşlanmak. Amerikalı kötü insanların yaptığı cipslerden hele iki üç tek yesin vicdan azabından uykulara dalamaz ama paraşütle atlamak için her yaz benimle tartışırda tartışır. Atlat kurtul ama öyle değil ki elin adamı çocuk kaç yıldır atlıycam da atlıycam anasının başının etini yiyor demezde kadındaki psikopatlığa bak beş yaşındaki bebeyi uçurumdan atıverdi der. Allahtan izlediği belgesellerde bungee jumping’ e rastlamadı henüz gerçi son zamanlarda Antik Uzaylılar Belgeseline takıldı kaldı ondan ama korkuyorum bu belgeselciler Pentecost Adalarındaki bu atlama törenlerini bir şekilde uzaylılara bağlamayı başarırsa ondan da haberdar olur (anam ben ne dedim bu adamlara konu gerek tez gerek zaten eşeğin aklına karpuz kabuğu düşürülür mü?)

İşte böyleyken böyle bebe kurtlu ana baba daha kurtlu olunca aman çocukla gitmeyin denilen her yere gidilir bir şekilde. Hani sonuçta gidilen rotalar pek mi zor çıkar yok anam babam neredeee hoplaya zıplaya gidilen yolar işte. Hafta sonu böyle bir Antik Likya Yolu rotasını yürüdük Limanağzı çoğunlukla tek gidiş yolu denizden miş gibi lanse edilen aksine yürüyerekte ulaşılabilecek güzel bir liman yaklaşık 5 kilometrelik rota boyunca toprak yol, makiler, dik inişler her şey var. Başlayalım mı fotoğraflara 🙂

Büyükçakıl mahallesinde arabamızı bıraktıktan sonra düşüyoruz yollara (ultra pembe pantolonumu fark ettiniz değil mi vallahi tamamen benim insiyatifim dışında koca kişisi tarafından bana alınmış iki pembe pantolondan biri diğeri daha bir barby, daha bir ornitorenk savar ama ne yapalım).

Yolu bilmesekte kaybolma korkusu yok Likya Yolunun işaretleri bize kılavuz üstelik ultra maceracı kaşif Efekan için bunları bulmak ayrı bir keyif.

Arnavut kaldırımından toprak yola ardından patikaya dönüşen yolda ilerlemeye devam.

Adım başı bir sürpriz.

Makiler bodur bitkilerdi hani ya onlar sandığımız kadar bodur değil ya da ben ciddi anlamda bodurum.

Hedef göründü.

Bizim evler kibrit kutusu gibi üst üste olsa da Likyalıların mezarları bile estetik mezarları bile manzaralı.

Tırmandığımız yeter birde inişe geçmek gerek.

İniş dediğim uçurum tek kare fotoğrafa sığdırmak mümkün değil yüksekliği çooook yüksek diyeyim siz anlayıverin. İnişe yardımcı olsun diye duvara devasa çivilerle halatlar tutturulmuş kırpığa sorsan bunda ne var ki.

İşte bir sürpriz daha kaya mezarları.

Kaş çok geride kaldı.

Bence etabın en tehlikeli kısmı toprak yol ben hep böyle yerlerde düşmüşümdür 🙂

Veeeeeee Limanağzı’nda deniz sezonunu açan Efekan.

Teknecilerin tekneyle dönün çocuğa bari acıyın sözlerini kulak ardı ediyoruz çünkü dönüş için yapılmış planlarımız var biran önce yola çıkmak gerek hava kararmadan yürünecek 5 km bizi bekliyor.

Uçurumdaki ipler artistik jimnastik hareketlerini sergilemek için de kullanılabiliyor.

İnerken gözümüze kestirdiğimiz kaçak temel olduğunu düşündüğüm bir yapı üzerinde ateşimizi yakıyoruz ki etrafa alevler sıçramasın. Mangal kültürü babadan oğula aktarılan bir erkeksel mevzuu.

Ornitorenkler yemekten sonra daha bir keyifli oluyorlar bunu sizinle paylaşmışmıydım.

Artık toprak yola geri döndüğümüze göre acele etmeye gerek yok yavaştan alabiliriz.

Ve günü denizden batırıp güzel bir günü noktalayabiliriz.

Ama daha bitmediiiiii. Arabaya binip eve giderken bunca yıldır buradayız geziyoruz türlü türlü bitki görüyoruz da hiç peygamber çiçeği görmedik diye düşündüm ve peygamber çiçeğini özlediğimi fark ettim peki  ne oldu? Kaş’a varır varmaz hiç beklemediğim bir yerde karşıma çıktı. Güzel sürprizler hep sizinle olsun 🙂