Kocakişisiyle gidiyorduk, reçetemde yazan ilaçları almalıydık zira ağrılarım dayanılmaz olmuştu yengeçvari yürüyüşüm ise iyi ki estetik kaygılarım yok diye düşünmeme neden oluyordu içten içe. Hareket yeteneğim %30 a kadar düşünce adım aralığım o kadar kısalmıştı ki Kocakişisine yetişmek için daha bir seyirtiyordum ve dışarıdan bu kim bilir hangi kara canlısının kur dansının figürlerine benziyordu bu halim.
Birden genelde çevre esnafın çöp toplama noktası gibi kullandığı bir ağaç dibinde rastladım onlara durdum, Kocakişisinide durdurdum, baksana dedim ne atmışlar. Anlam veremedim neden attıklarına bir süre baktım kaldım sonra birden aklıma geldi alsakya bunları. Evet evet atılmış her hangi bir şeyi alabilirim ben, eskiden olsa kendim düşürsem almaz ne saçma bir egoya sahiptim. Burada zaten bizimde uyguladığımız bir yöntem bu işine yaramayan şeyi çöp kutusunun yanına koy içine değil yanına böylece işine yarayabilecek biri alır. Evet aldım hemen onları nasıl bir sevinçle coşkuyla elimizde sarkan kollar bacaklar yürüyorduk eczaneye doğru.
Çocuklar yapıyordu onları çocuklar oynasın diye kim bilir kaç metrekarelik karanlık nemli kokuşmuş yerlerde Efekan kadar çocuklar yapıyordu Uzak Uzak Memleketlerde çocuklar oynasın diye oynamıyordu çocuklar. Ve çocukların yaptığı bu oyuncaklar sadece bir ipi koptu diye atılabiliyordu, emek bunca ucuzdu çünkü çocuk yapılabiliyordu nasılsa üçer beşer, kolaydı yapımı ve ucuzdu iş güçleri.
Üretimin emek yoğun biçimde gerçekleştiği sektörlerde kayıt dışı istihdam ve fason üretimin parça başı emek karşılığı ücret biçiminde gerçekleşmesi ile bir bütündür. Bunda çalışabilecek çağda olan nüfus yerine çocuk işçi kullanımı, iş gücü maliyetlerinin en düşük seviyeye indirilmesinin bir aracısıdır. Bunlarla beraber ekonomik anlamda elde edilmesi beklenen karın çoğaltılması için sektörün esnek iç gücü talebi göstermesi de çalışamayacak yaştaki nüfusun iş gücü olarak kullanılması tercihini tetiklemektedir.
Diyordu kaynaklar.
O zaman olabilir miydi Efekan kadar çocuklar bizim ipi koptu diye atabileceğimiz bu oyuncakları yapabilir miydi hiç oynamadan?
Çocuklar, sarı benizli, şiş karınlı, başları tıraşlı çocuklar.
Sağlam bir ip aldım elime bir bacaktan diğer bacağa geçirip uçlarını düğümledim ve işte bu kadardı yapılması gereken.
Oturuyor şimdilik baş köşede küçük kardeşi de tamir edilecek bu gün yarın, emin ellerdeyim merak etmeyin diye el salıyor size Pinocchio, bir de vazgeçmiş yalandan dolandan haberiniz olsun diyor.
çocuk oyuncağı demeyin n’olur utanırım. kendim için almıştım birkaç yıl önce ipi çekince kolları, bacakları oynayan bir oyuncağı:)) ne iyi etmişsinizde almışsınız. onarın ve sürün keyfini:))
bu arada çok çok geçmiş olsun. ilaçlar işe yarar umarım. dikkat edin kendinize.
sevgiler
BeğenBeğen
bende kendim için almayı düşünüyordum bir süredir aciliyeti yok diye erteliyordum ki onlar beni buldu 1 de degil 2,5 taneler. asıl o 0,5 olandan bir şeyler yapma fikri heyecanlandırıyor beni
BeğenBeğen
çok teşekkür ederim geçmiş olsun dilelerine kucak dolusu sevgiler benden
BeğenBeğen
birde ben de sürekli efekan a alıyormuş süsü verip kendime oyuncak alırım 😉
BeğenBeğen
bekliyorum 0,5’likten neler çıkacağını:)) içimizdeki çocuk hiç ölmesin:))
sevgilerimle❤️
BeğenBeğen