Kendimizi Rahat Hissettiğimiz Giysiler

Benim bir giysiyi giyip evden çıkmam için en başta gereken özellik içinde rahat hissetmemdir.

Sırf şık diye rahat olmayan bir giysiyi bana giydirmeniz mümkün değil ve bu hayatımın hiç bir döneminde mümkün olmadı.

Bazı anlar için de olabildiğine basit şeyler giymek iyi hissetmemizi sağlar.

Hele kullandığım kumaş gibi oldukça renkli ve gösterişli bir kumaşı abartılı ve ayrıntılı bir modelde kullanmak da hiç şık bir hareket olmayacaktır bence.

Kumaşım etnik Afrika kumaşlarını andırıyor bir nebzede olsa ve çok yumuşak ve tiril tiril bir kumaş. Sırasıyla elbise, etek ve pantolon fikirleri geçti aklımdan ve en rahat pantolon olacağını düşündüğüm için basit bir pantolon kalıbı buldum dergiden.

Beli lastikli kalıpsız bile dikebileceğiniz bir pantolon aslında ama eğlence garantili bir model 😉

Pazenlere Fısıldayan Kadın

Ortada bir megalomanlık bir narsistlik yok aslında, bak gerçekten sadece yazılara başlık koyma konusunda özürlüyüm.

Creazion Elişi Patronlu Dikiş Dergisinden çıkardığım üçüncü diktiğim ikinci kalıp bu. Daha önce 1. sayıdan  model 101 B elbise kalıbını çıkarmıştım dergide dikiş aşamalarının anlatıldığı bölüme modelin düz boy iplik işaretleri ve kalıpların kumaşa yerleşim panosu konulmamıştı. Kalıplar içinde yaka kalıbı yansımalı bir kalıp olmasıgerekirken eksikti dahası modelin anlatımında yaka ile ilgili kısımlar yoktu ve fotoğraftaki yaka kesinlikle ön arka bütün biçilip döndürülmüştü beden de gözüme biraz büyük görününce denemedim bile dikmeyi. Ardından yine 1. sayıdan model 119 elbisenin üst beden kısmını bu elbisede kullandım ve hayal kırıklığına uğradım, üstelik öyle basit bir kalıptı ki kullandığım kalıp. Yaka ve kol oyukları öyle derindi ki ağzını yüzünü toparlamam çok zor oldu.

Zaten hangi şartlar altında çalıştığım ortada 🙂 yemek masasından dikiş köşesine terfimden sonra yaşanan kademe durdurması ile başka bir terfi mümkün değil, Efekan üniversiteye gidince onun odaya yerleşesim var ki durumun imkansızlığını sen anla.

Bu kalıp ise 5. dergiden 117B, ilk bakıldığında ağı düşük yanlardan cepleri olan lastikli basit bir pantolon kalıbı ama öyle çok tadilat yedi ki inanamazsınız bedeni öyle daraltmam gerekti ki daralttığım kısımlara bakıldığında aslında 36 diye verilen beden sanki 40′ a yakın. İlk daraltmada bu fotoğrafı çekmiştim paylaşmak için ama sonrasında gecenin 2 sinde bir daraltma daha geçirdi ki o ana ait iyi ki bir fotoğraf yok ortada.

Bu arada pafta yine eksik pantolon dikiş aşamalarında anlatılırken beden ve kemerin birleştirileceği kemerin içinden lastik geçirileceği yazıyor ama ortada bir kemer parçası yok!!! Sonuç olarak aslında kendi kendime kalıpsız pratikten bile biçebileceğim kolaylık aşamasındaki bir model için gerçekten çok oyalandım.

İyi ki pazen bir kumaş kullandım yoksa bunca uğraştıran parçaları pek sevemiyorum aslında ben.

En iyisi mi limandaki kazları izlemeli.

Olmadı dağ bayır gezmeli…

 

Keşan

Keşan, evet peki neymiş bu Keşan?

Küçük bir araştırma yapmasam çatlardım, hele bulduklarımı bir de paylaşmazsam;

Saf pamuk ipliğinden ikat tekniği ile boyanarak hazırlanan çözgü 4 ana renk bayrak kırmızı, optik beyaz, siyah, açık sarıdan (bu renkleri elde etmek için 1. zırnık diye adlandırılan siyah boya, 2. zırnık tuzu, 3. şarabi aspo kırmızısı, 4. sarı renk boyası ve 5. kasar suyu çamaşır suyundan daha etkiliymiş ve iplik beyazlatmada kullanılırmış) oluşan çözgü hazırladıktan sonra el tezgahı üzerinde desen çubukları vasıtası ile şekillendirilerek dokunur.

Bobin halinde alınan % 100 pamuk ipliği  çağıllığa alınarak tasarlanan keşanın şekline uygun olarak dönme dolap üzerinde istenilen uzunluğa göre sarılır. Genel olarak 6 yumaktan oluşan çözgü dönme dolapta ayrı ayrı sarılarak hazırlanır.

                Boyama : Dokumada kullanılan çözgüler pamuk ipliğinden ikat tekniği ile boyanarak hazırlanır denmişti. İkat tekniği genel olarak dokunmadan önce ipliklere uygulanan su geçirmeyen ve neme karşı gelebilen bir madde ile hazırlanan çözgünün belirli aralıklarla sıkıca kapatılarak uygulanan boyama tekniğidir. Başka bir deyişle “ikat” –resistli-boyama tekniklerinden birisidir.

                İplikler dokunmadan önce boyanarak desenlendirilmesi olarak tarif ettiğimiz ikatları desenlendiren ipliklerin yönü göz önüne alındığında üç sistem bulunmaktadır. Keşan imali için bunlardan uygulanan sistemde çözgü iplikleri boyanarak, ikat kumaşlar, yani “Çözgü Ikatı” yapılır.

                Iplikler düzgün bir biçimde gerilir. Üzerine desen çizilir. Her renk için ayrı ayrı grup bağlamaları yapılır. En koyu renk açık bırakılarak koyudan açığa doğru boyama yapılır. En koyu renk açık bırakılarak koyudan açığa doğru boyama yapılır. En son açık renk boyanır. Beyaz kalacak yerler dışında bağlanmış bütün renkler açılmış olur. Desenlerde simetri hakimdir.

                Dokuma: Çözgüler el tezgahına asılır ve ipliklerine ayrıştırılarak sayılır. Desene uygun olarak midara geçirilir. İplikler ayrıştırılmış olarak midardan geçtikten sonra çift olarak tarağa alınır.

                İki midar ayakçalar yardımıyla hareketlendirilir. Tarak tefeye yerleştirilir. Tezgahın ayarı yapıldıktan sonra mekiğin sürgü üzerindeki hareketiyle dokuma yapılır. El tezgahlarında en fazla dokunabilecek en 100 cm’dir.

                Şekillendirme ipliklerin boyanması ile elde edilir.

Pazen aşkım aşikar ama bunun dışında yöresel kumaşları görüncede dayanamıyorum, Keşan’da benim hayatıma geçen yıl gittiğim bir fuarda girdi bu kumaştan yapılmış giysilerin satıldığı standın görevlilerine kumaş satıp satmadıklarını sorduğumda evet cevabını alınca nasıl mutlu olduğumu görenler mutlaka şaşırmıştır.

Bu yazıyı hazırlamak için yaptığım bu küçük araştırma sonucu ise hayranlığım kat be kat arttı, stand görevlisi artan kumaş parçalarından da kese falan yaparsınız diye minicik lavanta keseleri, para keseleri göstermişti bana da içimden evde o kadar çok ki artan kumaş demiştim. Bir kişi günde 8 saat çalışarak 45- 50 günde dokuyabiliyormuş o standda gördüğüm kumaşı, şimdi öğrendim. Elbette bunca emeğin ürünü son kıymığına dek değerlendirilir.

Burda Dergisi 2013 Haziran Sayısı 112 numaralı modeli diktim bu güzel kumaşla. Elbette küçük bir iki değişiklik yaptım her zaman olduğu gibi söz konusu olan kumaş yoğun ikat desene sahip olunca cepler iptal edildi yan dikişleri kapatan cepleri kaldırınca arkada olan fermuarı yana kaydırdım. Kalıp bedeni tam çalışılmış bu kalıpta hiç daraltma vs gibi işler gerektirmedi onu da belirteyim ancak ben salaş şeyleri seviyorum bunu biliyorsunuz, pamuklu kumaşları seviyorum bunu da biliyorsunuz ancak sizin istediğiniz görüntü salaş değil dergideki fotoğrafta olduğu gibi zarif bir görüntüyse daha akışkan bir kumaş kullanın.

Henüz pantolonu fotoğraflama şansım olmadı umarım dergide yayınlanan bu fotoğraf beklentiyi yükseltmez, nihayetinde bir Ornitorenk giyecek bu pantolonu, hem Kocakişisini böyle bir poza ikna etmem mümkün değil bizim böyle bir düğün fotoğrafımız bile yok düşün yani 🙂

Edit, Sonradan Gelen Not, Meraklısına falan filan işte:

Aman dikkat çok atıyor kumaş, dikişten sıyrılıyor akıyor gidiyor. Giydikten bir süre sonra bazı yerler dikişten attı tamirat düşünmüyorum şimdilik hele kumaşın huyunu suyunu dikme yöntemini anlayayım ona göre. Kumaşı dikmeyi düşünüyorsanız ya da hazır ürün alırsanız da dikiş yerlerini bir kontrol edin derim ben.