Dinozor Baskılı Sırt Çantası

Bu kumaşa baskı yaparken düşündüğüm tam olarak bu sırt çantasıydı.

Yaşadığımız yerde bir meydan kültürü var yaz kış insanların oturduğu çay bahçeleri ve çocukların bisikletleriyle dört dönüp oynadıkları bir meydan. Tüm önemli olayların mekanı olan bayramların kutlandığı, festival açılışlarının yapıldığı yaz geceleri insanların ellerinde içecekleri duvarda oturup gelen geçeni ya da oyun oynayan çocuklarını izlediği bir meydan.

Dışarıya çocukla çıkılıyorsa yedek kıyafet ve oyuncaksız çıkılmayacağını tüm ebeveynler bilirler. Giysiler için daha önce bir çanta dikmiştim zaten hava şartlarına göre içeriği güncellenip her daim arabada bulunduruluyor o.

Geçen yıl omuza asılan cinsten dikip baskı yaptığım bir çantaya Efekan oyuncak çantası yapacağım diye el koydu ama aynı gün kaybetti, elde ya da omuzda taşınan cinsten çantalar zaten Efekan’a göre değil onun için bir sırt çantası dikmeliydim.

Aynı adımları izleyerek sizde kendiniz ya da çocuğunuz için basit bir çanta dikebilirsiniz.

Önce kumaşı tersi tersine gelecek biçimde üç kenarından dikerek birleştirdim.

Fransız dikişi yaparak kenarlarını temizlemeyi planladığım için birde yüzü yüzüne gelecek biçimde kumaşı çevirip tekrar yarım santim kadar pay bırakarak aynı üç kenardan düz dikiş ile geçtim

 Çantanın ağız kısmını kıvırmak için ayarlarken kordonun geçeceği ilik evlerinin yerlerini ayarladım.

İlik evlerini açtıktan sonra ağzını kıvırıp dikiş geçtim.

Bitirdim sanırken alt uçta kordonun geçeceği biyeleri yapmadığımı fark edip o kısımlardan dikişi açıp biyeleri ekledim. Siz bu aşamayı daha ilk adımda yapın olur mu?

En son kordonları geçirdim ve çantamız bitmiş oldu.

Sahibini zorla yakalayıp bir iki poz çekmeyi başardım ki çocuklarına dikiş dikenler bu kandırma ve fotoğraflama işinin ne zor olduğunu bilirler 🙂

Kumaş Çanta Dikimi

Bu tamamen elde kalan kumaş parçalarını değerlendirmeye dair bir proje.

Kumaşlara değişik yöntemlerle müdahale ederek kişiselleştirmeyi seviyorum bu kumaşta ilk denemelerimden biri olan radikanın kök kısmı ile baskı tekniği ile desen yaptığım keten kumaş parçasını çok sevmeme rağmen parçanın küçüklüğü nedeni ile pek bir şey yapmam mümkün değildi torba şeklinde bir çanta dikmeyi düşündüm hep ama kumaş buna biraz fazla gelince ziyan etmek istemedim ve kapaklı bir torba çanta diktim ben de.

Önce kumaşın yüzü yüzüne gelecek şekilde astarla bir birine iğneledim ve kapak olacak kısıma bir eğim vererek ve ağız kısmı açık kalacak şekilde dikip tulum çevirdim. Aslında çanta ve astarı ayrı ayrı dikip çevirmek daha çok başvurulan bir yöntem ancak o an içimden bu geldi.

Ağzındaki açıklığıda kapattıktan sonra çantanın büyüklüğünü ve kapağını ayarlayarak içten iki kat dikiş geçtim.

Aynı kumaştan hazırladığım sapı yanlara sağlam bir dikişle sabitledim.

Kapağa bir ilik evi açarak çantaya bir düğme diktim. Kullandığım kumaşın özelliğinden dolayı benim çantam ütülenmesine rağmen biraz kırışık ama bu beni rahatsız etmiyor, zaten salaş şeyleri seviyorum. Efekan’da seviyor ve bu çantaya el koydu, artık onun antrenmana giderken judokilerini gezmeye giderken de yedek giysi ve oyuncaklarını koyduğu bir çantası oldu.

Siz isterseniz daha tok kumaşlarla deneyebilirsiniz.İşte bu kadar basit başlangıç seviye bir proje, dikiş meraklıları hadi başlamak için daha ne bekliyorsunuz?

 

 

Tavuskuşu Tüyü Boyamalı Puanlı Elbise

Baykumaştan gelen son paketimden çıkan bu kumaş ince tiril tiril dökümlü bir kumaş ve evet ben kumaşlara aşık olsamda pamuklular ve pazenler dışında kumaş cinsleri hakkında çok cahilim ama bu sır aramızda kalacak tamam mı?

Dolabım jean pantolonlar ve belli birkaç parça dışında neredeyse tamamiyle kendi diktiğim parçalardan oluşuyor, ancak ben artık kendi diktiğim parçalarda bile kumaşları kişiselleştirme peşine düştüm ve son zamanlarda kumaş boyama ve kumaşa değişik tekniklerle müdahaleler dikkatimi çekmeye başladı. Ve yine bu yüzden basit ayrıntısız bir elbise dikip kumaşı boyamak istedim. Dergileri karıştırdığımda istediğime en yakın modeli Şubat 2013 Burda dergisinde buldum model numarası 122;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kumaş yaza daha uygun olduğundan kolsuz dikmeye ve Kaş kışında hırka ile giymeye karar verdim. Kalıbı paftadan mulaja aktarıp kestiğimde kolsuz bu kalıbı düzeltmeden dikersem koltuk altlarının göbek deliği dekoltesi verecek derecede aşağıda olduğunu farkettim, model kollarla birlikte dikilebilir ancak benim gibi kolsuz kullanacak olanlar bu ayrıntıyı göz önünde bulundursun ve düzeltme yapmayı göze alsın.

Ben açıkçası bu kez düzeltme yapmaya üşendim hala pafta masanın üzerinde seriliyken aynı dergiden bulduğum 134 numaralı bluz kalıbını uzatıp koltuk altlarından itibaren yanlardan hafif genişletmeye karar verdim;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Daha önce çıkardığım 122 nin kalıbını serdim 134 ün üzerine bluz kalıbını çizdikten sonra etek boyunu ayarlayıp yandan hafif çan açarak kalıbı hazırladım.

Burda 2013 Şubat 134 için yorumum ise benim gibi ufak tefek yapılıysanız koltuk altını biçmeden önce bir gözden geçirin zira ben omuzlardan yukarıya kaldırıp yakayı tekrar açmak zorunda kaldım.

Elbisenin dikişini bitirdikten sonra beline iki sıra alt masuraya makine lastiği takarak dikiş geçtim böylece beli büzgülü sade bir elbise elde ettim.

Ardından elbisenin eteğine kumaş kalemi ile kaba taslak bir tavuskuşu tüyü çizdim.

Ve kumaş boyaları ile boyadım.

Nasıl olmuş sizce?

Radika

Radika – Karahindiba tohumları çok estetik gelmiştir hep bana, ipekten ponponlar gibi. Hele tohumlar rüzgarla savrulurken her birinin ucuna bir peri tutunmuş şekilde hayal edip gülümserim ki aslında perilerede inanmam. Bazı bitki köklerinde yaprak dizilimi öyle güzel oluyorki yaprakları kökten düzgün bir biçimde keserek ayırdığınızda ilkokulda defter kenarlarına süsleme amaçlı çizdiğimiz çiçekler gibi görünüyor. Salatası ile damağımı şenlendirecek olan radikanın kökünüde kumaş üzerinde ölümsüzleştirmek istedim bir fırça yardımıyla kumaş boyası sürdüğüm kökü kumaşa patates baskısı gibi basarak bu güzel desenli kumaşı elde ettim aklımda kumaş boyamaya yönelik çok fikir uçuşuyor ve yine 24 saat bana yetmiyor.

Optimus Prime Sweat

Daha önce Efekan’la birlikte Autobot simgeli sweat boyadık biliyorsunuz, daha doğrusu köpük tabaktan baskı kalıbı oluşturup baskı yaptık. Çocuklar öyle saf, öyle temiz ve öylesine güveniyorlar ki annelerine anneleri her şeyi yapabilir sanıyorlar. Benimki benim süpermen gibi bir şey olduğumu sanıyor ve her defasında gözünde daha bir büyütüyor sanırım ki Optimus Prime dedi. Alalım da demez hiç yap der, dik der. Mesela bana roket oyuncak dik dedi bir gün al demedi diktim, araba dik, transformers dik sanıyor ki ben öylesine becerikliyim nasıl okşuyor gururumu nasıl ama bazen öylesine yapmam imkansız bir şey istiyor ki ancak ben bunun imkansızlığını on anlatamıyorum.

Günlerden bir gün bizim haşmetmeapları misafirliğe gitti bizsiz, bende yokluğunu fırsat bilip ona bu sürprizi yaptım yine her zamanki gibi yazıcısız hobici yöntemi ekrana mulajı dayayıp çektim kopyamı. Sweatin üzerinede karbon kağıdı ile deseni geçirip 00 numara fırça ve kumaş boyası ile başladım boyamaya.

Işık olmasını istediğim yerleri fırçanın üzerinde boya yükü azaldığı anlarda belli belirsiz geçerek daha az boya ile boyadım. Ne mi oldu? Beğendi ve Megatron dedi 🙂

Bugün Biz Kendi Bayramlığımızı Yaptık

Ben bu gün değil, biz bu gün yaptık biz.

Artık öyle bir zamandayız ki her şeye her zaman ulaşabiliyoruz, çoğu şeyi elde etmek için beklememize gerek kalmadığı için bazı şeyler özelliğini yitiriyor. Efekan’a bayramlık almak daha önce hiç aklıma gelmemişti ama artık soyut şeyleri merak ediyor ve bende olabildiğince öğretmeye çalışıyorum. Bu noktada Bayramın ne oluğunu öğretmek gerekiyordu artık ve dün aklıma geldi öğretmenin en iyi yolu bizim küçükken yaşadığımız heyecanları yaşatmaktı ancak burada yeterince ürün bulamadığımızdan çoğu şeyi internet alışverişi yoluyla alırız ve iki gün içinde gönderim yapılması mümkün değildi üstelik öyle sık kıyafet alınıyordu ki Efekan için bu özel bir şey olmayacaktı. Neyse ki Efekan birlikte yaptığımız şeylere çok basit olsalarda paranın alabileceği çoğu şeyden daha çok değer veriyor (şükürler olsun ki).

Temel parçaları sipariş verirken bir kaç parça alırım ve bazılarını hemen açmam. Bu sweatshirt ten farklı üç tane almıştım ve bir tanesini açmamıştım. Aklıma Efekan’la birlikte sweatshirtü boyamak böylece kendi bayramlığımızı yapmak geldi. Daha öncede şapka ve tshirt boyamıştık daha doğrusu baskı yapmıştık. Bu işte mantık patates baskısıyla aynı hatta patateslede bu iş yapılabilir ancak ben hazırladığımız damgaların daha sonrada kullanabilmek için köpük tabak kullanıyorum.

Önce desene karar verdik, oğlan anaları Transformers Prime’ı iyi bilirler eğer bilmiyorlarsa da merak etmesinler kısa sürede öğreneceklerdir. Önce internetten Autobot ların simgesini bulduk.

Dayadık ekrana mulaj kağıdını kopyamızı çektik.

Mulaj kağıdından keserek çıkardığımız şekli köpük tabağın üzerine (hiç bir şeyi atamayan bünye nasılda yaz başında başka bir iş için kullanığı tabağı saklamış)koyarak kalemle bastıra bastıra çizerek şekli tabağa aktardık ve sonra o izlerden kalemle gittik.

Tabaktan keserek şekli çıkardık beyaz olması gereken kısımları toplu iğne ile çizerek yerinden çıkardık böylece o kısımlar boyanmadığı için beyaz kalacak.

Boya olarak kumaş boyası ve akrilik kullandık. Kumaş boyası ertesi gün tersten ütülendiğinde tamamen sabitleniyor.

 

Damgamızı her seferinde boyadıktan sonra sweatshirtte gelişi güzel seçtiğimiz noktalara bastırarak boyayı kumaşa aktardık. Çocuğun tırnakları kirli kirli demeyin parmak boyası onlar 🙂

Baskı yaparken özellikle boyamayı çok düzenli yapmıyorum ki baskı dalgalı olsun. Çocuk kıyafetlerinde bu görüntüyü seviyorum.

Renk geçişlerinde damgayı yıkayıp kurulayarak tekrar kullanabiliyoruz hatta saklayıp sonra farklı projelerde de kullanabiliyoruz.

Daha önce yaz başında bu yöntemi kullanarak yaptığımız çalışmalar. Şapkada gördüğünüz üzre baskı dışında aplikede kullandım.