Efekan kitapları çok seviyor bazılarını ise daha fazla.
Aynı zamanda birlikte okuduğumuz bir kitaptan konuşmayı, hoşuna giden bir bölümü tekrar tekrar bana anlatmayı ve kitap kahramanlarına oyunlarında karakter olarak yer vermeyi de.
Tam olarak ne zaman başladık bu işe bilmiyorum ama sevdiği kitaplara dair oyuncak ve objeler yapmaya başladık birlikte.
Mesela bir dönem canavar korkusu vardı Efekan’da ve canavar diye bir şeyin var olmadığını bir çocuğa anlatmak boşuna kürek çekmekmiş hem öğrendim hem hatırladım kendimden. Çok blog okuyorum ben yazdığımın kaç misli, bir sürü farklı konuda üstelik, kitap ve çocuk kitapları ile ilgili okurken gördüm onu Sevgili Canavarlar hem anlatıyor canavarların sadece bizim hayal ürünümüz olduğunu hem de diyor ki madem hayal ediyoruz iyi hayal edelim onları.
Efekan’da o dönem adını Mikrop koyduğu bu canavarları diktirdi bana kabuslardan onu korusunlar diye ve işe yaradılar da. Nasıl görüneceklerine de Efekan karar verdi.
Aya Yolculuk’u okuduk sonra ve dedik ki madem Ay’a gidilecek bir roket lazım bize. Uygun kıyafette önemli tabi.
Bir de atmosferden çıkmadan uydulara çarpmamak için manevra kabiliyeti.
Koyun Russell’ın iki kitabı var bizde ilk Kayıp Hazineyi almıştık. Hikaye Kurbağa Poposu Çayırında geçince ve Kurbağa Poposunun Kayıp Hazinesi aranınca içinde bunca popo kelimesi geçince bu kitabı sevmeyecek bir çocuk düşünemiyorum, bir dönem favori kitaptı ve her favori kitap gibi hergün okundu ve bazen günde iki kez.
Tek yaptığım evde var olan kuzuya Russell’in heyecanlandığında kıvrılan şapkasına tıpa tıp benzeyen çorabımı kesip şapka yapmaktı. Ve yine çok şanslıydık ki kitabın diğer kahramanı Franky’e benzeyen bir kurbağa oyuncağımız da vardı.
Dinozorlar ikimizinde en bayıldığı şeylerden evde kaç tane dinozor figürümüz var bilmiyorum ama bir tanede ben dikmezsem olmazdı.
Bu dinozor ise kuyruğu ve ön kol ve pençesi kesilip terk edilmiş bir şekilde Efekan’ın Babaannesi tarafından sokakta bulunup bize getirildi. Bizde hak ettiği ilgiyi gösterdik ona içi elyaf dolgulu kumaş bir kuyruk ve sıcak silikondan yapılıp oje ile renklendirilmiş bir kol ve pençe protezi ile bizde çok mutlu.
Ve son zamanlar Efekan’ın favorisi olan kitabı Kayıp Şey, ki Shaun Tan yetişkin kitaplarıda yapıyor ve bence Kayıp Şey de dahil tüm kitaplarını bayılarak okuyacak ve resimlerine bayılacaksınız.
Biz ilk olarak kitaptaki gazoz kapağı kolleksiyonunu yaparak başladık ve bitirmemize az kaldı.
Son olarak ta seramik hamurundan Şey’in bir figürünü yaptık.
Biz kitaplarımızı hem okuyor hem oynuyoruz, size de tavsiye ederiz çok eğlenceli.
Diğer yaptıklarımızda başka bir yazının konusu olsun.
Uzun süredir gezi yazısı yazmıyorum size bu arada gezilmiş ve yazılmamış bir sürü yer birikti yakınlarda yazabilirmiyim bilmiyorum. Yurdum dizilerini bile bölüm sayısı ve baydırıcı hikayesi ile sollayacak olan fıtık mevzum nedeniyle bir hastaneye yatma öyküm gelişebilir önümüzdeki günlerde. Gezmeyi çok seven ben, yolları çok seven, arabanın içinde neşe katsayısı katlananda katlanan saatlerin nasıl geçtiğini anlamayan ben gece oldu mu evde yatmak isterim, anlamsız bir biçimde defalarca buzdolabını açıp bakabilmek patiklerimle terliksiz ortalıkta dolaşabilmek isterim. Mesele tüm bunlar değil de gece oldumu evin tüm halkı evde olsun isterim ev halkından kilometrelerce uzakta günlerce kalma fikri pek benim hoşlanabileceğim bir fikir değil. Yazı amacından sapmaya başlasada fotoğraflardan bir tanesi olsun gündüz saçmalamalarımı okumanızı mazur gösterebilir belki, Ağustos ayında randevulaştığımız doktorum gündüz fizik tedavimi alacağımı sonrasında yatağımdan kalkmadan hastane odamda tv kumandam elimde uzanacağımı söylemişti ama yapamam okur inan tahammül edemem. Günde bir iki saat tv izlenen o da sadece ve sadece ya anne baba tarafından seçilmiş bir animasyon ya da belgesel olan bir evde yaşayan ben yaklaşık olarak 23 saatimi geçireceğim o odada tv karşısında çıldırırım inan olsun çıldırırım. Denedim çünkü hastayım diye işe gitmediğim günlerden bir gün battaniyeyi çekip üstüme aldım elime kumandayıda birinci saat dolmadan çıldırmanın eşiğine geldim. İşte bu sebepten ne zamandır okumak istediğim bir kaç kitabı sipariş verdim ve bu hafta sonu kargodan gelen koliyi heyecanla açtım kitapları okşadım da okşadım.
Sonra güzel bir geziye çıktık biz yine Antik Tiyatro, Akça Germe, Büyük Çakıl bir sürü yer sığdırdık minicik zamana bir sürü yeni arkadaş. Hayvan dostlarımızı sev okur, biz sevince sevebiliyor çünkü bize emanet edilen küçük insanlar. Gördüğünü işliyor çünkü onlar söyleneni değil. Fare görünce attığım istemsiz çığlığın arkasına anında kendime gelip ayyyyyy ne şiriiiiiin demeseydim şimdi nice olurdu küçük adamımın hali.
Sen sevince O’da seviyor ve gidilen her yere içinde sevgiyide taşıyor. Sokak hayvanlarından korkma okur ve ısırır mı deme? İnan onlar sevgiyi bizden daha iyi hissediyor ve ya hastalık deme ne olur çağdaş insan dediğimiz bizler evcileştirdiğimiz hayvanları şunun şurasında kaç yıldır aşılatıyoruz ve insan oğlu kaç yıldır hayvan dostlarla yaşıyor ve çocuklar kaç yıldır onlarla boğuşuyor oynuyor?
Evdekiler zaten meleğimin kanatları altında kızmak bile mümkün değil onlara ve onlar Efekan’a göre üçüzler, bu karede üçüzlerden ikisini görsende.
Siz burada ne görüyorsunuz bilmem ama beni höykürerek ağlatabilir bu kare, çocukların hayal gücünün köreltilmediği bir dünya istiyorum çok mu sence bu?
Doğayı sev yeşili koru sana sunulanları fark et ve paketlenmiş üç yaprağa onca parayı verme kendin topla çarkın dişlilerine kürdanda olsa sok ki belki bir gün kırılır umudu hep yaşasın.
Gezi bunun neresinde deme gördüğün üç beş fotoğraf kaşın dört ayrı köşesinden kilometrelerce mesafeden sadece bu kez ayrıntılardı resimlenen.Başka rotalarda buluşmak üzere.
Hadi kal şimdi sağlıcakla sayın okur kahve eşliğinde dinlemen için.
ornitorenk handmade 