Sugar Skull Broş

Böyle kuru kafa olsun böcek olsun pek hoşuma gidiyor. Pembeler, kup kekle böğğgggh getirirken bir kara fatma nasıl şeker benim için anlatamam.

Ölüler Günü ve o gün için yapılmış Şeker Kafatasları bence oldukça güzeller. Aslına bakarsanız fazlaca da popüler kültür tarafından işlenen ögeler. Popüleri sevmesem de bir kafatasını sevmemezlik yapamazdım üstelik arkasında kocaman bir Meksika kültürü barındırıyor ki bağışlayın beni.

Bu işi işleyeli bir sene oldu.

Ameliyattan hemen sonra hala yataktan kalkmamın yasak olduğu günlerde ben nasıl yatacağım şimdi hareketsiz derken Game Of Thrones molalarında kurtarıcım oldu.

Broşun iskeleti önceden vardı büyüklüğünü ayarladığım etaminin karelerini saydıktan sonra deseni kağıdı aynı sayıda karelere bölerek kendim çizdim.

Bunca zaman niye yayınlamadım.

Yattığım bu süre boyunca sürekli olarak bir yandan tıkınmamdan mütevellit fotoğraflar kışın yayınlansa felakete sonuç açabilecek denli kışkırtıcı göründü bana.

İşlem çok basit çizdiğim deseni etamine çarpı işi işledim.

Etamin kumaşını iyice gerdirerek broşun üzerine terleştirip kumaşın fazlalıklarını arkada birbirine basitçe dikerek tutturdum ve broşun arkasını geçirdim.

Minicik bir iş ama yüz gülümsetmiyor mu sizce de?

Kitaplar Üşümesin

Yaklaşık 80 m2 lik evimizde gizli dehlizler var sanki. Kanepe altları, baza içleri, dolap köşeleri, çekmeceler derken bu evde saklanabilen şeyler miktarı hesaplanmaya kalksa akılalmaz bir m3 ölçüsüne ulaşılırdı eminim. Belkide bu durum sadece bizim ev için geçerlidir. Belki de benim bilmediğim tarz evlerde  maksimum eşya ama minimum şey barıdırılıyordur. Çekmece içleri gayet düzenlidir mesela belkide konsolun çekmecesinde olması gerektiği gibi çatal bıçak vardır da onun dışında belki peçetede bulunur ama sahilden toplanmış cam taşları, kurdela parçaları, sarmaşıktan kıvrılıp bükülmüş çelenk, kumaş boyaları ya da çıkarılmış kalıplar yoktur mesela. Adının şifonyer olduğundan şüphelendiğim dolapta çarşaflar dizilidir üst üste sıra sıra benimki gibi kumaşlara, keçelere ve iplere ev sahipliği yapmıyordur çarşaflarda giysi dolabının askılı kısmının altına gizlenmemiştir belki de. Belkide bu denli çere çöpe aşık bir ben değilimdir bizim ev gibi başka başka evler vardır minicik ama içinde gizlenmişleri çıkarsan evin hacminden fazla. Neredeyse benimle yaşıt nakış iplerim var benim mesela ve çocukken ilgilendiğim tek el işi işlemeydi üstelik. neredeyse tüm iğne tekniklerini öğrendim de ortaya çıkardığım pek bir icraatta yoktur bu konuda. Kıştan mı yoksa kısa süre içinde hastaneye yatma ihtimalinden dolayı mı bilmem dikişe yoğunlaşamıyorum bu ara. Evden uzun süre ayrılacak olmanın verdiği garip bir duygu durumu yaşıyorum. Sanki bir daha geri dönmeyecekmişim gibi kanepede kıvrılıp kitap okumak istiyorum bol bol birde elimde minicik hemen bitebilecek bir işleme ile gönlümü oyalamak mesela. İşte böyle bir anda başladığım ne yapacağımı tam olarak düşünmeden işlediğim kızıl tilki deseni.

Ve madem sadece kitap okumak ve minik desenler işlemek istiyorum o zaman kitap koruyucu olsun düşüncesinin sonucu.

Keten kumaş ile diktiğim kitap kabı üzerine etamin kumaşını ilik açma desen seçeneği ile aplike ettim ki kumaş kenarları atmasın.

Evler Var Evde Evden İçeri

Evdeki ev nüfusunu arttırdık hafta sonu. Benim yaptığım keçe ev tablosu ve Nursun ve Nurdan Hanımlardan gelen minik metal evin yanına arkadaşlar eklemek istedim. Evdeki çeşitli çerçeveleri beyaz sprey boya ile boyadım. Bakınız öncesi;

Sonra çerçeveye göre kestiğim bir etamin üzerine tamamen kendi uydurduğum minik bir ev işledim ve evin bahçesine bir oya parçası ile çalılık yaptım.

 

Oya, etamin işi, keçe ve pazen aplike kullanarak karışık yöntemle küçük bir pano daha hazırladım.

En son Efekan’ın karakalem, kuru boya, pastel boya karışık teknik yaptığı ev resminide çerçeveleyince pek güzel oldu.

 

Bugün Ben 6

Çubuk kraker yiyen cadı, blog dünyasında çarpı işi dense de etamin demekten vazgeçemediğim çerçevelenmeyi bekleyen minik yılan panolarım ve Efekan ve piyanosu.

Piyanoya daha önce üzerinde dikiş makinemi misafir eden yemek masası ev sahipliği yapıyor. bir yemek masasından beklenen performans dışında her şeyi gerçekleştiren masam için Edip Cansever üstad dan

adam yaşama sevinci içinde
masaya anahtarlarını koydu
bakır kaseye çiçekleri koydu
sütünü yumurtasını koydu
pencereden gelen ışığı koydu
bisiklet sesini çıkrık sesini
ekmeğin havanın yumuşaklığını koydu
adam masaya
aklında olup bitenleri koydu
ne yapmak istiyordu hayatta
işte onu koydu
üç kere üç dokuz ederdi
adam koydu masaya dokuzu
pencere yanındaydı gökyüzü yanında
uzandı masaya sonsuzu koydu
bir bira içmek istiyordu kaç gündür
masaya biranın dökülüşünü koydu
uykusunu koydu uyanıklığını koydu
tokluğunu açlığını koydu.

masa da masaymış ha
bana mısın demedi bu kadar yüke
bir iki sallandı durdu
adam ha babam koyuyordu.