Havuç Pantolon Tekrar

Yıl 2012 ben bir pantolon diktim ama ne maceralar ne maceralar. Dergi elimde yok, Rusça olan dergiyi pdf indirip dikiş dikmeye kalkışmalar falan. Okumak isterseniz burada yazı. Oldukça ibretlik bir yazı tavsiye ederim.

Yıl 2016 aynı pantolon yine bir gün karşıma çıktı, benim yara yine depreşti. Sonra çok güzel bir şey oldu kalbimi sıcacık yapan bir şey. Emel benim için kendi arşivinden bu dergiyi bana gönderdi aynı pantolonu bir kez daha gerçek kalıbı ile dikebileyim diye.

Defter koleksiyonum olduğunu da sezdi mi acaba?

Ya da gönderdiği kolyeye bu denli bayılabileceğimi?

Burda Dergisi 2011 Temmuz sayısınsdan 102 numaralı model diktiğim parça.

Bu kez modele ve dikişle ilgili önerilere tam olarak uydum beli ribanalı pantolonu aynen ölçülerde verildiği gibi diktim.

İşte sonuç;

Her Bayram Çocuğum Ben, Her Bayram Kırmızı

Çocukluğumda görev almadığım tek bir bayram yok gibiydi, kurdelem kocaman bir çiçek gibi hazırlanır dantel yakam önlüğüm ütülenir ponponlu diz altı beyaz çoraplarım ve genellikle kırmızı olan ayakkabılarım hazırlanırdı. Ya bir şiir okurdum ya öğretmenlerimce özenle seçilmiş Atatürk’e ait veciz sözlerden ezberler tören aralarında onları söylerdim ya da koroya katılırdım ve ya folklor ya da ront. Kaymakamın önünden geçerken en sert biçimde basarsak adımlarımızı ve şahin gibi sert tam karşıya bakarsak öğretmenimiz sırada yanımıza gelince daha bir gururlanırdık, o da tören ciddiyetini bozmadan şöyle bir okşardı saçlarımızı tören bitiminde de kucaklar öperdi.

Efekan’ın da güzel anıları olsun istiyorum ve coşkuyla kutladığı Cumhuriyet Bayramları hatta ilk 19 Mayıs kutlamasında ben gibi artık büyüdük oğlum biz havalarına girmesini.

Son yıllarda 29 Ekim yaşattığı Cumhuriyet coşkusuna ek olarak benim hayatıma güzel iki rutin getirdi;

İlki her yıl Kaş’ta yaşayan sanatçıların katılımı ile gerçekleşen ve benimde dört yıldır aralarında olduğum 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı karma sergisi.

İkincisi sevgili İrem‘in fikir anneliği ve ev sahipliği yaptığı her yıl daha fazla kişinin katılımı ile gerçekleşen ve her yıl daha da güzelleşen Cumhuriyet Bayramını En Güzel Kırmızı En Güzel Beyaz’la Karşılıyoruz etkinliği.

 

Bu etkinliğe ilk yıl kırmızı pazenden bir anvelop etekle katılırken ikinci yıl viskon kumaştan kırmızı bir elbise dikmiştim kendime. Bu yıl da kırmızı bir pantolonum olsun dedim.

Daha önce kullandığım el dokuması güzelim kumaş ve modelle ilgili detayları Keşan yazımda paylaşmıştım şimdi sıra geldi Kaş sokaklarında Kocakişisinin çektiği fotoğraflara, ki bence kendisi bu konuda çok iyi işler çıkarmaya başladı ve bir tebriği hakediyor zira suratımın asık olmadığı ya da gözümü kırpmadığım bir kareyi yakalamak oldukça güçken bir de fotoğrafları harika netlikte çekmek ile uğraşıyor.

Tüm çalışmaları görmek için Kendindik’e buradan gidebilirsiniz.

Keşan

Keşan, evet peki neymiş bu Keşan?

Küçük bir araştırma yapmasam çatlardım, hele bulduklarımı bir de paylaşmazsam;

Saf pamuk ipliğinden ikat tekniği ile boyanarak hazırlanan çözgü 4 ana renk bayrak kırmızı, optik beyaz, siyah, açık sarıdan (bu renkleri elde etmek için 1. zırnık diye adlandırılan siyah boya, 2. zırnık tuzu, 3. şarabi aspo kırmızısı, 4. sarı renk boyası ve 5. kasar suyu çamaşır suyundan daha etkiliymiş ve iplik beyazlatmada kullanılırmış) oluşan çözgü hazırladıktan sonra el tezgahı üzerinde desen çubukları vasıtası ile şekillendirilerek dokunur.

Bobin halinde alınan % 100 pamuk ipliği  çağıllığa alınarak tasarlanan keşanın şekline uygun olarak dönme dolap üzerinde istenilen uzunluğa göre sarılır. Genel olarak 6 yumaktan oluşan çözgü dönme dolapta ayrı ayrı sarılarak hazırlanır.

                Boyama : Dokumada kullanılan çözgüler pamuk ipliğinden ikat tekniği ile boyanarak hazırlanır denmişti. İkat tekniği genel olarak dokunmadan önce ipliklere uygulanan su geçirmeyen ve neme karşı gelebilen bir madde ile hazırlanan çözgünün belirli aralıklarla sıkıca kapatılarak uygulanan boyama tekniğidir. Başka bir deyişle “ikat” –resistli-boyama tekniklerinden birisidir.

                İplikler dokunmadan önce boyanarak desenlendirilmesi olarak tarif ettiğimiz ikatları desenlendiren ipliklerin yönü göz önüne alındığında üç sistem bulunmaktadır. Keşan imali için bunlardan uygulanan sistemde çözgü iplikleri boyanarak, ikat kumaşlar, yani “Çözgü Ikatı” yapılır.

                Iplikler düzgün bir biçimde gerilir. Üzerine desen çizilir. Her renk için ayrı ayrı grup bağlamaları yapılır. En koyu renk açık bırakılarak koyudan açığa doğru boyama yapılır. En koyu renk açık bırakılarak koyudan açığa doğru boyama yapılır. En son açık renk boyanır. Beyaz kalacak yerler dışında bağlanmış bütün renkler açılmış olur. Desenlerde simetri hakimdir.

                Dokuma: Çözgüler el tezgahına asılır ve ipliklerine ayrıştırılarak sayılır. Desene uygun olarak midara geçirilir. İplikler ayrıştırılmış olarak midardan geçtikten sonra çift olarak tarağa alınır.

                İki midar ayakçalar yardımıyla hareketlendirilir. Tarak tefeye yerleştirilir. Tezgahın ayarı yapıldıktan sonra mekiğin sürgü üzerindeki hareketiyle dokuma yapılır. El tezgahlarında en fazla dokunabilecek en 100 cm’dir.

                Şekillendirme ipliklerin boyanması ile elde edilir.

Pazen aşkım aşikar ama bunun dışında yöresel kumaşları görüncede dayanamıyorum, Keşan’da benim hayatıma geçen yıl gittiğim bir fuarda girdi bu kumaştan yapılmış giysilerin satıldığı standın görevlilerine kumaş satıp satmadıklarını sorduğumda evet cevabını alınca nasıl mutlu olduğumu görenler mutlaka şaşırmıştır.

Bu yazıyı hazırlamak için yaptığım bu küçük araştırma sonucu ise hayranlığım kat be kat arttı, stand görevlisi artan kumaş parçalarından da kese falan yaparsınız diye minicik lavanta keseleri, para keseleri göstermişti bana da içimden evde o kadar çok ki artan kumaş demiştim. Bir kişi günde 8 saat çalışarak 45- 50 günde dokuyabiliyormuş o standda gördüğüm kumaşı, şimdi öğrendim. Elbette bunca emeğin ürünü son kıymığına dek değerlendirilir.

Burda Dergisi 2013 Haziran Sayısı 112 numaralı modeli diktim bu güzel kumaşla. Elbette küçük bir iki değişiklik yaptım her zaman olduğu gibi söz konusu olan kumaş yoğun ikat desene sahip olunca cepler iptal edildi yan dikişleri kapatan cepleri kaldırınca arkada olan fermuarı yana kaydırdım. Kalıp bedeni tam çalışılmış bu kalıpta hiç daraltma vs gibi işler gerektirmedi onu da belirteyim ancak ben salaş şeyleri seviyorum bunu biliyorsunuz, pamuklu kumaşları seviyorum bunu da biliyorsunuz ancak sizin istediğiniz görüntü salaş değil dergideki fotoğrafta olduğu gibi zarif bir görüntüyse daha akışkan bir kumaş kullanın.

Henüz pantolonu fotoğraflama şansım olmadı umarım dergide yayınlanan bu fotoğraf beklentiyi yükseltmez, nihayetinde bir Ornitorenk giyecek bu pantolonu, hem Kocakişisini böyle bir poza ikna etmem mümkün değil bizim böyle bir düğün fotoğrafımız bile yok düşün yani 🙂

Edit, Sonradan Gelen Not, Meraklısına falan filan işte:

Aman dikkat çok atıyor kumaş, dikişten sıyrılıyor akıyor gidiyor. Giydikten bir süre sonra bazı yerler dikişten attı tamirat düşünmüyorum şimdilik hele kumaşın huyunu suyunu dikme yöntemini anlayayım ona göre. Kumaşı dikmeyi düşünüyorsanız ya da hazır ürün alırsanız da dikiş yerlerini bir kontrol edin derim ben.