Kırmızı Plise Elbise

Ben küçükken Akşam Sanat Okulu Giyim Bölümü mezunu annem dikerdi giysilerimi. Kate Middleton bile o kadar çok dantel, şifon ve fırfır görmemiştir hayatında. Saçlarım sık sık bigudilerle sarılırdı, henüz çocuklara oje ve ruj sürmek istismar sayılmıyor ilginci bizim de dengelerimizi kaydırmıyordu. Bir Shirley Temple edasında koşturuyordum tozlu sokaklarda kabarık etekli elbiselerim ve el örgüsü kemik rengi dantel hırkam ile. Etolüm vardı benim be ne diyorsun sen.

İlk gençlik yıllarımda her tanıdığın düğününe bir elbise dikilir oldu en abiyesinden, hal böyle olunca ileri ki yaşlarda aklınıza gelebilecek en düz elbiseleri giyme eğilimi başladı bende.

Düğünümde gelinlikçi ile uzun kavgalarımız sonucu dümdüz bir elbise ile o atölyeden çıkarmayacağını kesin bir dille bildirip gelinliğimde dantel kullanmaya ikna etti ama altına düğün salonundaki tüm çocukları soksan saklayabilecek kabarıklıktaki piremses eteğine asla, hem zaten kocakişisi ve kardeşim tarlatan diyemiyordu da zaten.

 Neydi o, neydi?

Şarlatan.

Hah şarlatan.

İlk görümcelik deneyimimi yaşarken pantolon ceket bir takım giymiştim, evin tek kadını olmamdan mütevellit de aile fotoğrafı çekilirken mafya ailesi gibi bir imaj vermiştik. İkinci görümcelik deneyimim şık bir kokteyl elbisesi ile kazasız belasız atlatıldı.

Demem o ki parlaklı, şıkır şıkır, bombastik giysilere çocukken öyle doydum ki şimdi zinhar olmuyor.

Ama kumaş ise söz konusu insan bazen kendine engel olamıyor alıyor işte en parlağından. Kırmızı dersen akan sular zaten duruyor. Hayır en sevdiğin renk mi desen değil ama elimin en çok gittiği renk.

 Spagetti askılı slip elbiseler bir iki yıldır en sevdiğim elbise modellerinden, ben tişört üzeri giyiyorum, kazak üzerine de giyeceğim de kazaklık ortamım yok.

İki kalıp kullanıyorum bu elbiseleri dikmek için ikisinden de ziyadesiyle memnunum ama kalıbı bire bir uygulamıyor mutlaka milyon değişiklik yapıyorum onu da belirteyim. Kalıplardan biri 2014 Ekim 118 numaralı crop top üst kalıbı, diğeri ise 2011 Mayıs 110 numaralı elbise kalıbı siz bu tarz herhangi bir kalıbı da kullanabilirsiniz yani.

 

 

Yalnız pilise bir kumaş dikmekse benim gibi niyetiniz pileleri teyelle kapatacaksınız tembellik yapmaya kalkmayın kumaş ziyan olur eliniz böğrünüzde kala kalırsınız ve ben de karışmam.

Bu elbiseyi dikerken öndeki V yakanın daha da bir açığını yaptım arkaya ve spagetti askıları iki tane çalışıp arkada çaprazladım.

Beyaz tişörtümün üzerine geçirdiğim elbisemin altına zımbalı botları yakıştırdım ben siz isterseniz stiletto giyin ben almayayım ama, çoraplarım ise incili, incilerini de ben diktim o detayı da atlamayın.

İşlemeli Tül Kumaştan Elbiseyi Ornitorenk Dikerse Böyle Diker ;)

İtiraf edelim işlemeli tül kumaşlar hepimizin bayıldığı kumaşlardan, ama şöyle bir durum da var ki çoğumuzun tarzı değil.

Ya da benim değil.

Ya da değildi.

Nasıl ki pazen kumaşla modern çizgiler dikmek hoşuma gidiyorsa feminen kumaşlarla da maskülen ve net çizgileri seviyorum.

Elbise için Burda dergisinden düz bir bluz kalıbı kullandım ama kalıp bilgisi tamamen aklımdan çıktı, zaten tişörtünüzü kumaş üzerine yatırıp biçebileceğiniz cinsten düz bir model. Elbiseyi tamamen overlok ile diktim. Etek, kol ve yakayı baby overlok ile temizledim ve kumaştan kestiğim yaprak ve çiçek işlemeli parçaları elde yakaya monte ettim. İçine daha önce diktiğim kalın askılı siyah bir elbisemi giydim. Zımbalı botlar, soket çoraplar da işin içine girince benim tarzım oldu.

Başka bir zaman jean pantolon ile de denemek istiyorum bu elbiseyi.

Elbisem hakkında ve işlemeli tül elbiseler hakkında siz ne düşünüyorsunuz? Giyer miydiniz ya da nasıl kombinlerdiniz?

Once Upon a Time

Sene 2004 Ankara’da ev arkadaşlarım ile yaşıyorum ve içlerinden biri dikiş dikiyor. Ben ise bir terzinin kızı olarak teyel bile sökmemişim daha. Çok hevesleniyorum iki kumaş alıyorum ve ev arkadaşıma makine nasıl kullanılır bana göstersene diyorum.Bir parça kumaş ile düz dikiş nasıl dikilir gösteriyor. Ardından çok sevdiğim bir elbisemi yatırıyorum gazetenin üzerine ve kalıp çıkarıyorum iki yeni elbisem oluyor. İşte o zamanlar bir gün gezmeye çıktığımızda sokakta dergi satan bir tezgahtan kendime bir dergi alıyorum. İade edilmiş önceki ayların ve yılların dergileri sokakta sahaflarda çok daha uygun fiyata satılıyor. İşte bu elbise o dergiyi alma sebebim. Kalıba vuruluyorum resmen ama dergiden kalıp çıkarmayı bilmiyorum o zamanlar. Ve uzunca bir süre yeniden dikiş dikmek aklıma gelmiyor yıllarca.
Sonrasında kendime makine alıp aktif dikiş diktiğim dönemlerde de bu dergi elime geçiyor modele iç geçiriyor ama yine dikmiyorum. 2003 yılı Kasım ayı 118 numaralı model.

Elbiseyi diktiğim kumaş ise yine nereden baksanız beş yılı aşkın zamandır kumaş dolabımda, çok beğeniyor öpüp okşayıp kaldırıyorum.

Elbise bu arada resmen bir puzzle toplamda 15 parçadan oluşuyor ve en küçük kalıp bile bana bir beden büyük bu da demek oluyor ki kalıp elden geçmeli ve 15 parçanın her biri ölçülere sadık kalarak küçültülmeli bu ise son bir yıldır elbiseyi dikmeye girişmemi engelleyen kısım.

Nihayetinde kendi ölçümü alıp kalıbı kendime göre uyarladıktan sonra kumaşımın iplik yönüne dikkat ederek biçme kısmı ise tam bir cambazlık çünkü kumaş az parça çok.

Nihayetinde 15 parçalı puzzleımı birleştirip elbiseme kavuşuyorum.

Yine yıllar önce el yapımı rahibe işi dantel bir yaka bulmuşum buradaki çocuklar yararına satış yapan bir derneğin ikinci el satış yerinden. Muhtemelen bir İngiliz tarafından bağışlandı yaka çünkü derneğin destekçilerinin çok büyük kısmı İngilizlerden oluşmakta.
Bizim memleketimizde bizim çocukları bizden daha çok düşünen insanlar. Siz ikinci el dükkanları ve pazarları hakkında ne düşünüyorsunuz, yaşadığınız yerde var mı? Ön yargılı davranmayın oralar hakkında, arasanız bulamayacağınız şeyler bulabilirsiniz mesela benim yakam gibi. Brüksel’den astronomik ücretlere alabileceğiniz yakayı ben beş liraya aldım ve parası ihtiyaç sahibi çocuklar için kullanıldı.

Yakayı elbiseye dikmiyorum takılıp çıkarılabilir bir şekilde kullanıyorum ki istediğim zaman elbiseyi sade de giyebileyim. Fotoğraf çekimi dört saatlik bir yolculuk esnasında yol kenarında hoşumuza giden ormanlık bir alanda yapılıyor bu esnada yakayı arkadan bağladığım kurdela biraz gevşemiş siz artık onu da görmezden geliverin nazarlığım olsun.

İşte bunca lakırdıya sebep little black elbisem, Fransız Mürebbiye gibi olmamış mıyım sizce de? Ya da Addams ailesinden Wednesday mi demeliydim? 😊

Slip Elbise

Slip elbiseler geçtiğimiz yaz sıklıkla karşımıza çıktı ve bence kışın da gömlekler ya da hatta kazaklar ile kullanabileceğiniz bir model olduğundan yaza yetişemediyseniz de en acil yanından dikmelisiniz ki iki farklı kalıp kullanıp kendine bir bluz ve bir çok elbise diken biri olarak sabah dik öğleden sonra giy kolaylığında bir parça olduğunu söyleyebilirim size.

Bu elbisede kullandığım kalıp Ekim 2014 Burda Dergisi 118 numaralı kalıbı, ki bu kalıp aslında bir crop top, üst üste giyilen iki parçadan oluşuyor ancak ben sadece üst parçanın kalıbını kullandım.

Kalıbı uzatarak midi boy bir elbise kestim. Ardından tamamen göz kararı elbisenin etek ucundan daha geniş bir parça daha kesip onu dikiş makinesinde gevşek bir ayarda düz dikiş dikip ipi çekerek büzdürdüm ve etek ucuna fırfır yaptım.

Ben yazın beyaz askılı ve kısa kollu tişörtler ile giydim elbisemi ancak en kısa zamanda yumuşacık bir kazak ve kocaman botlar ile de deneyeceğim, bence siz de denemelisiniz.

Kendimizi Rahat Hissettiğimiz Giysiler

Benim bir giysiyi giyip evden çıkmam için en başta gereken özellik içinde rahat hissetmemdir.

Sırf şık diye rahat olmayan bir giysiyi bana giydirmeniz mümkün değil ve bu hayatımın hiç bir döneminde mümkün olmadı.

Bazı anlar için de olabildiğine basit şeyler giymek iyi hissetmemizi sağlar.

Hele kullandığım kumaş gibi oldukça renkli ve gösterişli bir kumaşı abartılı ve ayrıntılı bir modelde kullanmak da hiç şık bir hareket olmayacaktır bence.

Kumaşım etnik Afrika kumaşlarını andırıyor bir nebzede olsa ve çok yumuşak ve tiril tiril bir kumaş. Sırasıyla elbise, etek ve pantolon fikirleri geçti aklımdan ve en rahat pantolon olacağını düşündüğüm için basit bir pantolon kalıbı buldum dergiden.

Beli lastikli kalıpsız bile dikebileceğiniz bir pantolon aslında ama eğlence garantili bir model 😉

Pazen Salopet

Salopet için Burda Dergisi Temmuz 2016– 109 numaralı kalıpla çıktım yola, ama elbette her zaman olduğu gibi kalıba sadık kalmadım.

Eskiden de her aldığım giysiyi terziye götürür bir yerlerini mutlaka değiştirtirdim. Şimdilerde ise kalıpları değiştiriyorum.

Bu kalıpta askılar omuzlardan bağlanacak şekilde dizayn edilmişti ama klasik salopet görüntüsü istiyordum o yüzeden kalıbın sadece alt kısmını kullandım. Üst bedeni ise ben oluşturdum. Gerçi pantolonda yaptığım tadilatlara da bakacak olursan bence siz direk kendinize tam olan sevdiğiniz bir pantolon kalıbı üzerine inşa edin salopetinizi.

Üst bedende her parçayı çift kat biçtim böylece hani askısı düşük giymeyi tercih edersem arka tarafında da kumaşımın yüzü görünecek.  Salopetimin askılarını bedenden bağımsız istedim mesela böylece üzerime daha güzel oturacaktı, hal böyle olunca üst beden 11 parçadan oluştu. Son zamanlar çok parçalı dikiş işleri hoşuma gitmeye başladı.

İlk askıları hazırlayıp çevirdim ki sırta gelen parça ile birlikte askıları dikebileyim.

Ön parçaları birleştirmeden önce diktim ön cebi ki arkasında dikiş izi olmasın.

Cepleri bedene dikerken bitişler süslü olsun biraz istedim mesela.

Görünmeyen bir sürü detay ekledim pantolona sadece benim bileceğim ama beni mutlu edecek.

Kalıbın orijinalinde belin iki yanında düğmelerle kapanan salopetin arka parçası normal pantolon gibi biçilmiş ve ön parça üzerine kapanırken doğru düzgün pay bile bırakılmamıştı bu nedenle kapanışlar hem estetik değildi hem rahatsız kalıp aşamasında buraları da düzelttim. Arka parçanın o kısımlarını biraz daha uzattım mesela ve bu kısımlar orijinalde tek katken ben iki kat yaptım hem ilik evi hem düğmeler kumaşı hırpalamasın diye.

En küçük beden bana biraz geniş geldi o yüzden hem orta dikişten birer cm aldım hem arka pensleri yarımşar santim daha genişlettim tabi bununla beraber kötü durmasın diye biraz da uzattım. Ön kısımda ise iki küçük pile yaptım. Pazen pile için tehlikeli bir kumaş olduğundan pileleri başlangıçtan itibaren bir iki cm dikiş ile kapattım.

Ben sonuçtan memnunum, pazene aklınıza gelmeyecek tasarımlarda şans vermelisiniz bence 😉

 

Kırmızı Askılı Bluzumun Dikişi

29 Ekim etkinliği için dikmiştim bu kırmızı bluzu. Pamuklu poplinden tam yazlık bir bir model, şimdi siz de kendinize dikebilesiniz diye kalıp ve dikiş bilgilerini vermek istiyorum.

Kalıp Burda Dergisi Mayıs 2011 Sayısı 110 numaralı elbise kalıbı.

Bu kalıbı bir kez de elbise olarak dikmek istiyorum, zira yan ceplerini bluzda kullanamadım.

Kalıbın teknik çizimi bu.

Kumaşı biçtikten sonra önce kumaşı verev kullanarak biçtiğim askıları hazırladım ve tüm parçaların dikiş paylarını zigzag dikiş ile temizledim (evet hala bir overloğum yok).

Parça ları birleştirmek ise o kadar kısa sürdü ki bluzum belki de toplamda bir saat içerisinde hazırdı.

Fisto Bluz

Yıllar önce hediye gelen, kumaşını çok beğendiğim ama büyük geldiği için giyemediğim lakin kimselere vermeye de kıyamadığım dolapta bekleyen bir fisto bluzu kesip biçip yeniden şekillendirdim. Kolsuz önden düğmeli ve yakalı olan bluzun arkasını ön önünü arka olarak kullandım. Her şey tepe taklak oldu. Kumaş gösterişli olunca model sade olsun istedim.

Önden pensli tek parça arka ise iki parça olan bir kalıp kullandım. Kumaşın dilimlerini karşılıklı olacak biçimde arkaya getirip her dilimin ucundan elde dikişle belli olmayacak biçimde tutturdum, belden aşağısında yırtmaç biçiminde bir açıklık bıraktım.

Yaka ve kolları penye biye ile pervaz çevirdim ve Mevlüde’nin Şatosunda sizin için pozlar verdim.

Eeee ne diyorsunuz İrem‘in her yıl 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı şerefine düzenlediği En Güzel Kırmızı En Güzel Beyaz etkinliğine olur mu bluz?

Ve  her zaman olduğu gibi bonus fotoğraf. Efekan onsuz fotoğraf çektirmemi hiç istemiyor ama poz vermeyi de sevmiyor.

Havuç Pantolon Tekrar

Yıl 2012 ben bir pantolon diktim ama ne maceralar ne maceralar. Dergi elimde yok, Rusça olan dergiyi pdf indirip dikiş dikmeye kalkışmalar falan. Okumak isterseniz burada yazı. Oldukça ibretlik bir yazı tavsiye ederim.

Yıl 2016 aynı pantolon yine bir gün karşıma çıktı, benim yara yine depreşti. Sonra çok güzel bir şey oldu kalbimi sıcacık yapan bir şey. Emel benim için kendi arşivinden bu dergiyi bana gönderdi aynı pantolonu bir kez daha gerçek kalıbı ile dikebileyim diye.

Defter koleksiyonum olduğunu da sezdi mi acaba?

Ya da gönderdiği kolyeye bu denli bayılabileceğimi?

Burda Dergisi 2011 Temmuz sayısınsdan 102 numaralı model diktiğim parça.

Bu kez modele ve dikişle ilgili önerilere tam olarak uydum beli ribanalı pantolonu aynen ölçülerde verildiği gibi diktim.

İşte sonuç;

Limon Desenli Yazlık Elbise ve 52 Haftada Baskı 27. Hafta

Dikilip fotoğraflanamayan bir elbise bir blog yazarı için inanılmaz bir rahatsızlık konusu, biliyorum yaşadım.

Bu elbise aylarca biçilmeyi, haftalarca dikilmeyi ve üzerine bir o kadar da ütülenip giyilmeyi bekledi.

Model arayışına girdiğimde hep şöyle şık şeyler aklımı kurcalasa da en sonunda salaş ve rahat bu model gönlümü çeldi. Aşağıdaki fotoğrafta Rachel üzerinde gördüğünüz şık giysi aslında Kate Spade New York tarafından geçmiş sezonlarda yapılmış bir etek bluz ve bluzun arkası kollarda kullanılan sarı kumaştan yapılmış aslında günlük bir giysi ve tamamen bloggerın kullanım şekli ile havalı bir elbiseye dönüşmüş ancak benim istediğim havalı görünmek değil rahat etmek.

Kalıp Burda Dergisi Temmuz 2015 Sayısı 115 numaralı model. Yukarıdaki ikilinin bir elbisede birleşmiş ve ben olmuş hali.

Kalıbı kullanırken kendi bedeninizde biçmenizi salık verebilirim zira ben salaş gürüntüyü abartmak adına bir beden büyük biçtim ve elbisenin bu havasını sevdim birbirimizden ayrı hareket edebiliyoruz üzerime yapışmıyor. Ancak cepler bana göre çok aşağıda kaldı aslında elbiseye bambaşka bir hava katan ceplerini kullanma şansım olabilmesi için ya yukarıya almalıyım ya da tamamen iptal etmeliyim.

Aynı zamanda bir 52 Haftada Baskı projesi zira kolları için düz limon sarısı bir kumaş bulamayınca kumaş boyası alıp kumaşı boyadım. Ancak kumaşı boya içinde çok az bekletmeme rağmen limondan ziyade güneş sarısı oldu. Renk solsun diye uzun süre duru su içinde beklettim sonuçta tam istediğim renge ulaşamadım ama yinede kumaş içindeki desenlerde kullanılan bir tık daha koyu olan sarıya ulaştım.

Kolay bir model yakayı pervaz ile çevirdim.

Kelebek kol diye bahsedilen kol aslında sanırım iki kat biçilmesi gereken bir kol ancak kumaşa kalıp yerleşimini verdikleri resimde o ayrıntıyı atladıkları için tek kat biçtim ya da onlar kol ucunu nasıl olsa kıvırmayı akıl edeceğimizi düşündükleri için tek kat biçiliyor da o ayrıntıdan bahsetmiyorlar velhasıl bu denli basit bir elbisede bir an durup düşünmeme neden oldular halbuki ben böyle bir elbiseyi dikerken modelin basitliğinden dolayı bir çırpıda iş çıkarırım sanmıştım. Kol altlarını biye ile temizledim. Dediğim gibi bu kısımda Burda Dergisi anlatımı çok işime yaramadı açıkcası ama başına oturduğunuzda sabah dikip akşam gezmeye giderken giyebileceğiniz bir yaz elbisesi.

En sonunda Cumartesi günü giyip fotoğraflama şansım oldu çok sayıda mekan gezdik ve Kocakişisi giysi fotoğraflama konusunda daha bir iyi oldu sanki içlerinden seçim yapmakta oldukça zorlandım ve tüm bu bekleyişe değdi gibi.