52 Haftada Baskı Yapmak 2. Hafta

52 haftada baskı macerasının 2. haftasından merhaba.

Yeni baskı kalıpları mı oymalıyım, elimde oyduğum sayısı onu geçen deseni mi kullanmalıyım ya da elma, limon ve ya çeşitli yeşil yapraklar gibi meyve sebze baskıları mı yapmalıyım, yoksa elime o an geçen her hangi bir objeyi mi kullanmalıyım? Henüz zihnimde oturtamıyorum. Karar verme sürecim çok uzunken ve sonucunda bir karara varamamışken işlem hep paldır küldür ilerliyor.

Bu kez yine aynı oldu.

Malzemelerim geçen haftaki etkinlikle aynı akrilik boya, pamuklu kumaş, kendi oyduğum baskı kalıbı.

Ancak Efekan için bitki çayı yaparken ansızın çayın bir kısmını boyama işlemi için kullanmak geldi aklıma.

Çayın içeriği altın otu, gül hatmi, ıhlamur, hibiskus.

Bir fincanı Efekan’a kalanı bana.

Kumaşı direk çayın içine bastım.

Bir süre sonra sabitleme özeliği olduğunu farklı yerlerden okuduğum sirkeyi ekledim kabın içine, biraz da böyle beklettim kumaşı. Dedim ya paldır küldür yoksa bitkilerden yararlanarak yapılmış sayısız kumaş ya da yün boyama yazısı çıktı daha önce karşıma onları araştırıp nasıl yapılmalı okuyup daha profesyonel bir iş çıkartabilirdim. Ancak o zaman içimdeki acaba nasıl olur ki sorusu ve deneme aşkını nasıl sustururdum?

En sonunda akan su altında yıkadım.

Kurutup daha önce oyduğum robot desenli stampa ile akrilik boya kullanarak göz kararı her hangi bir işaretleme yapmadan baskı yaptım.

Her sırada farklı bir renk kullandım.

Öyle paldır küldür çalıştım ki boyaları her hangi bir yere sıkmayıp direk tüpün ağzından fırça ile alırken bir miktar sarı boya kumaşa sıçradı panikle sildim ancak iz kaldığı için ben de başka başka yerlere de sıçratıp sildim 🙂

Kumaşın ham hali ve boyanmış hali yan yana geldiğinde kumaşın aldığı hafif pudra pembe tonu görebilirsiniz.

Bitkilerle birlikte kaynatılırsa renk daha koyu da elde edilebilir, bunu da ileriki haftalarda denemeliyim. Zaten aklımda soğan kabuğu kullanmak fikri hep bir köşede duruyor. Ve annem ve anneannemin pelitlerle siyah boya elde edip okul önlüklerini boyadıkları eski çocukluk günlerimi biraz deşmeliyim zihnimde. Bunlar hep başka başka haftaların konusu olsun.

Geçen haftaki kumaşımla yan yana da fotoğraflamalıydım yoksa içim rahat etmezdi 🙂